سوال:
عشق سالم یعنی چه و با چه مولفه هایی می توان عشق سالم را خصوصا در مرحله انتخاب همسر تشخیص داد؟
پاسخ:
اساسا عشق همان شدت علاقه افراد است که به طرق مختلف نسبت به مسائل گوناگون شکل می گیرد، توجه داشته باشید که متعلق عشق موارد مختلفی می تواند باشد، گاهی عشق از سوی یک جوان نسبت به فردی است که دوست دارد با او زندگی کند و جز خوبی هیچ عیبی را نمی بیند. عشق اگر با قدرت عقل و تدبیر مدیریت نشود می تواند عقل و فهم انسان را کور کند و انسان واقعیتها را نتواند بسنجد و تصمیم اشتباهی را بگیرد که موجب پشیمانی وی شود. عشق انواع و مراتب گوناگونی دارد و نمی توان بدون ملاحضه دقیق موارد آن، به خوبی نکته ای را بیان کرد.
خود نفس عشق انگیزه خوبی برای زندگی است منتها باید با عصای احتیاط و چراغ عقل کنترل شود، در غیر اینصورت انسان را بیمار می کند و آسیب جدی به وی خواهد زد. عشق ها می تواند جنبه معنوی هم داشته باشد، در این فرض انسان رشد خوبی خواهد کرد و چنین عشق های معنوی یک نوع عنایت الهی است. عشق سالم در حقیقت عشقی است که انسان را به کمال واقعی رهنمون سازد و انسان بر اساس واقعیتها تصمیم بگیرد، اگر شدت علاقه در کنار توانایی و متناسب با شرایط فرد قرار بگیرد و انسان در مسیر توحید حرکت کند و ایمان او در این راه زائل نشود، چنین عشقی متناسب با کمال فرد خواهد بود، منتها اگر عشق طوری باشد که انسان تصمیمی خارج از شرایط خود و توانایی اش انتخاب کند و در این راه همه چیز خود را ببازد و ایمانش تضعیف شود و چراغ عقلش خاموش گردد، بسیار آسیب زننده خواهد بود.
بعبارتی دیگر مولفه هایی که می تواند ما را در تشخیص عشق سالم خصوصا برای جوانانی که عاشق جنس مخالف خود شده اند و دوست دارند با فرد محبوب خود زندگی کنند، این است که جوانب مختلف رفتاری و فکری و موقعیتی هر دو طرف همراه با عقل و تدبیر به خوبی سنجیده شود، به ایمان معنوی فرد ضرری وارد نشود، تناسب فکری و رفتاری در نظر گرفته شود، عیبها با نگاه واقع بینانه سنجیده شود، امکان وصول و شرایط لازم هم در نظر گرفته شود.
قبل از ورود به مرحله ایجاد علقه عاطفی باید هر دو طرف همدیگر را بشناسند، یعنی قبل از اینکه علاقه شکل بگیرد باید شناخت عاقلانه اتفاق بیافتد تا در مراحل بعدی مشکلی پیش نیاید. معمولا انسانهایی که نخست شخصیت فرد مقابل را شناخته اند و عاقلانه تصمیم گرفته اند عشق و علاقه هم ایجاد شده و به شکل پایدار هم ادامه یافته است، در واقع چنین عشقی که همراه معرفت بوده، بقای آن طولانی است و پشیمانی و آسیب را بدنبال نخواهد داشت.
http://www.askdin.com/showthread.php?t=59684&p=967834&viewfull=1#post967834