وقتی قرآن کریم فرمود: « لاَ إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ - در دين اکراه (به ناخواسته واداشتن) نيست چرا كه راه از بيراهه آشكار شده است»؛ به یک امر تکوینی در نوع خلقت انسان تصریح نموده است، نه یک امر اعتباری که در شرایط متفاوت قابل تغییر باشد. لذا اجباری نبودن دین، قبل از ظهور و بعد از ظهور ندارد، هیچ وقت و هیچ کس نمیتواند کسی را به «زور» هدایت کند
با استفاده از برخی آیات قرآن و همین طور روایات معتبر در مییابیم که با همه گستردگی و جهانشمولی حکومت حقّه آل محمد(ص) -که همان حکومت عدالتگستر مهدوی است- باز هم همه مردم جهان به طور مطلق مسلمان نمیشوند و به این آیین نمیگرایند.
مثلاً بر اساس آیه زیر عدهای که احتمالاً قلیل و ناچیز باشند، مسیحی و عیسوی باقی خواهند ماند: «وَ مِنَ الَّذینَ قالُوا إِنّا نَصارى أَخَذْنا میثاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِمّا ذُکِّرُوا بِهِ فَأَغْرَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ»(1)؛ و ما از کسانى که گفتند ما مسیحی هستیم پیمان گرفتیم؛ ولى آنها قسمت مهمى را از آنچه که به آنان تذکر داده شده بود فراموش کردند، از این رو در میان آنها تا روز قیامت دشمنى و کینه افکندیم.
یا مثلا عدهای که احتمالاً باز هم قلیل و اندک خواهند بود، یهودی و کلیمی باقی میمانند: «وَ أَلْقَیْنا بَیْنَهُمُ الْعَداوَةَ وَ الْبَغْضاءَ إِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ»(2)؛ و ما بین ایشان(یعنی یهودیان بدکردار) تا روز قیامت دشمنی و کینه افکندیم.
از این دو آیه برداشت میشود که در حکومت جهانی و عدالت گستر حضرت مهدی(عج) همه مردم جهان به طور مطلق مسلمان نیستند و نمیشوند و از این دو آیه شریفه چه بسا بتوان تداوم و استمرار ادیان دیگری همچون زرتشتیگری و ... را نیز تلویحاً به دست آورد.
ناگفته نماند این امر یعنی استمرار ادیان با امر عدالت و گستره جهانی حکومت حضرت مهدی(عج) هیچ منافات، تقابل و تضادی ندارد، زیرا اتفاقاً با کلام متین و استوار قرآن کریم تطبیق میکند، آنجا که فرموده است: «لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ»(3)؛ در دین هیچ اجباری نیست.
علامه مجلسی در کتابش روایتی از ابابصیر از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده است: «قلت فما یکون من اهل الذمة عنده قال یسالمهم کما سالمهم رسول الله و یودون الجزیة عن ید وهم صاغرون. عرض کردم: حضرت مهدی (علیه السلام) با اهل ذمه (یهود و نصارا) چه میکند؟ حضرت فرمودند: مانند پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) با آنان مصالحه میکند و آنها نیز جزیه میدهند.»(4)
اما اینکه اگر کسی مسلمان نشود،با او طبق چه احکامی برخورد می شود ،باید بگوییم:
طبق آنچه از منابع استفاده می شود حضرت مهدی(عج) هم طبق سیره جد بزرگوارشان حکم میکنند، حضرت بر احکام آگاه هستند، خودشان بر اساس آنچه باید، برای مردم یهودی با تورات، برای مسیحی با انجیل و برای مسلمان با قرآن مسائل را بیان و احتجاج میکنند.
از ابن حماد مروزی در کتاب «فتن» که یکی از نویسندگان اهل تسنن است، نقل شده است. وی روایت کرده: وقتی حضرت مهدی ظهور میکنند، تابوت عهد و تابوت سکینه را از غاری در انطاکیه خارج میکنند. نسخه اصلی توراتی که بر حضرت موسی(ع) و انجیلی که بر حضرت عیسی(عج) نازل شده است، داخل تابوت عهد نگهداری میشود و حضرت ولی عصر(عج) میان اهل تورات با تورات و اهل انجیل با انجیل قضاوت میکنند(5).
تابوت عهد همان تابوتی است که مایه برکت بنیاسرائیل بود و وقتی مفقود میشد، دچار آسیب میشدند. در حال حاضر هم یهودیان که خودشان را از احفاد بنیاسرائیل میدانند، معتقدند تابوت عهد مفقود شده و به دنبال آن هستند.
شبیه همین روایت و مفهوم قضاوت امام مهدی(عج) بر اساس تورات و انجیل در آخر الزمان برای اهل کتاب، از امام باقر علیهالسلام نیز نقل شده است، ظاهرا جابر بن عبدالله انصاری نزد حضرت میآیند و در اینکه چرا حضرت مهدی(عج)، مهدی نامیده شده، میپرسد، امام باقر(ع) به جابر میفرمایند: «فَإِنَّمَا سُمِّیَ الْمَهْدِیَّ لِأَنَّهُ یُهْدَى لِأَمْرٍ خَفِی وَ یَسْتَخْرِجُ التَّوْرَاةَ وَ سَائِرَ کُتُبِ اللَّهِ مِنْ غَارٍ بِأَنْطَاکِیَّةَ فَیَحْکُمُ بَیْنَ أَهْلِ التَّوْرَاةِ بِالتَّوْرَاةِ وَ بَیْنَ أَهْلِ الْإِنْجِیلِ بِالْإِنْجِیلِ وَ بَیْنَ أَهْلِ الزَّبُورِ بِالزَّبُورِ وَ بَیْنَ أَهْلِ الْفُرْقَانِ بِالْفُرْقَان»( 6).
بنابراین در حکومت امام زمان(علیه السلام) پیروان ادیان آسمانی غیر از اسلام بر طبق کتابهای آسمانی اصلی و تحریف نشده زندگی و رفتار می کنند.
پی نوشتها:
(1). المائدة/ 14.
(2). المائدة/ 64.
(3). البقرة/256.
(4). بحارالانوار، علامه مجلسی، دار احیاءالتراث العربی، بیروت: ج52، ص376، باب27، ح177.
(5). ابن حماد مروزی، فتن،ج1،ص220
(6). بحارالأنوار ج : 52 ص : 351.
http://www.askdin.com/showthread.php?t=59313&p=951308&viewfull=1#post951308