برای پاسخ به این سوال باید به چند نکته توجه بفرمایید:
نکته اول: مشهور فقها در خصوص موسیقی نظرشان این است که باید بین موسیقی مبتذل که مناسب مجالس لهو و لعب و گناه بوده و موسیقی غیر لهوی تفکیک قائل شد، اولی حرام و دومی جایز است(1) بنابراین ملاک جواز و حرمت موسیقی، نه شخصِ گوش کننده، بلکه خودِ موسیقی است.
نکته دوم: اگرچه اسلام برای موسیقی حکم واحد مشخص کرده است، اما تشخیص آن بر عهده مکلف است، پس حکم ممکن است به تناسب تشخیص مخاطب تفاوت کند، در جایی که ملاک عُرفی جامع برای شناخت موسیقی وجود ندارد ممکن است یک موسیقی را من مناسب مجالس لهو و لعب بدانم اما شما ندانید، یا شک داشته باشید، خب به تناسبِ این تفاوت در تشخیص، احکام این موسیقی برای من و شما متفاوت خواهد بود.
نکته سوم: حکم موسیقی مشروط بر تأثیرگذاشتن محسوس بر انسان نیست، بنابراین اگر کسی تشخیص داد که این موسیقی از نوع موسیقی حرام است حتی اگر بر او تأثیر نداشته باشد باز هم گوش دادن به آن حرام است، حکمتش هم روشن است، تأثیرات مخرّب حتما نباید محسوس باشند، مثلا اینکه اسلام می گوید خوردن گوشت خوک حرام است، خب خیلی ها در غرب میخورند و تأثیر منفی محسوسی هم مشاهده نمی کنند، پس لازم نیست این ضرر را انسان به صورت محسوس مشاهده کند، ممکن است اثرش در دراز مدت آشکار شود، در روایات آثار متعددی برای آن برشمرده اند مانند اینکه مایه قساوت قلب میشود(2)
همچنین براساس آزمایشهایى که پرفسور «لودویگ دوملینگ» درباره موسیقیهاى شبکوتاه، موزارت، سمفونی، سرنوشت بتهون، موزیک بیت، آوازهاى پاپ یعنى موزیک مدرن نسل جوان انجامداده و آزمایشهای مکررّ انجام گرفته، ترشح عصاره گوارشى معده و اسید کلریدریک در کسانى که به موزیکپاپ گوش کرده بودند، بیش از سائرین تقلیل و کاهش یافته بود.(3)
برای اطلاع بیشتر میتوانید به کتاب تفسیر نمونه، ج17، از ص26 یا کتاب تأثیر موسیقی بر اعصاب و روان نوشته آقای حسین عبداللهی مراجعه بفرمایید.
_____________________________
1. به نقل از سایت پاسخگو، مرکز ملی پاسخگویی
2. محمدی ری شهری، میزان الحکمه، عنوان 3122.
3. پاکنژاد، اولین دانشگاه و آخرین پیامبر، ج 15، ص185 به بعد.
http://www.askdin.com/showthread.php?t=60564&p=950888&viewfull=1#post950888