پرسش:
تقریر حقیقت یا تقلیل مرارت، کدام مقدمند؟
پاسخ:
در این باره آنچه عقل و آخرین وحینامه آسمانی حکم می کند باید عمل کند چون ملاک آن است ونه چیز دیگر .دل بستگی انسان دلیل بر جواز کتمان حقایق نمی شود واگر دراین رابطه کسی به حکم دین پای بند نباشد به حکم عقل باید عمل کند وآن چه حق است به طرف بگوید لذا گفته شده :
من آن چه شرط بلاغ است با تومی گویم ****تو خواه از سخنم پند گیری خواه ملا ل
ودر عرف عقلا نیز رویش کار چنین بوده واست چون عقل نمی پسندد کسی در گمراهی باشد ولی فرد آگاه اورا از حقایق آگاه نسازد .
اما این که گفته شده آرامش او به هم می خورد باید گفت:
آن آرامش کاذب وزود گذر است که موجب به خطر افتادن آرامش ابدی طرف می شود لذا برای تامین آرامش حقیقی وابدی او باید حقایق را با او گفت تا فکری برای آینده ی خود بکند . برای مثال فرض نماید اگر کسی در حال خواب وآرامش کامل استراحت باشد وماری وخزینده ودرنده ای اورا کمین کرده باشد عقل حکم می کند که اورا بیدار کند تا از خطر نجات پیدا کند
دیدگاه جدیدی بگذارید