سؤال:
راه بدست آوردن ایمان از نظر قرآن چیست؟
پاسخ:
یکی از راه‌های کسب اعتقاد و باور و ایمان نسبت به خدای متعال، توجه به این صنعت باشکوه و این شاهکار تمام ناشدنی خلقت است. خلقتی که مال دیروز و پریروز و امروز و فردا نیست بلکه علی الدوام در جریان است و هر روز با روییدن سبزه‌ای زیبا یا شکفتن غنچه‌ای قشنگ یا طلوع دوباره خورشید تابان یا وزیدن نسیم دل‌آرای صبحگاهی یا تولد نوزادی نورسیده و هزار هزار جلوه خیره کننده دیگر، صفحه جدیدی از نمایش قدرت بزرگ سازنده توانا و هستی آفرین بی‌همتایش را به همگان نشان می‌دهد.
خدای متعال بارها و بارها در قرآن کریم ما را به توجه جدی و عمیق و دقیق به این صنعت باشکوه خلقت و جلوه‌های نوپدیدش دعوت نموده و آن را یکی از راه‌های مؤثر در ایجاد باور و اعتقادات درونی معرفی می‌نماید؛ دو نمونه:
«إِنَّ في خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ الْفُلْكِ الَّتي تَجْري فِي الْبَحْرِ بِما يَنْفَعُ النَّاسَ وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ ماءٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ بَثَّ فيها مِنْ كُلِّ دابَّةٍ وَ تَصْريفِ الرِّياحِ وَ السَّحابِ الْمُسَخَّرِ بَيْنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَعْقِلُون» (1)
در آفرينش آسمان‌ها و زمين، و آمد و شد شب و روز، و كشتي‌هايى كه در دريا به سود مردم در حركتند، و آبى كه خداوند از آسمان نازل كرده، و با آن، زمين را پس از مرگ، زنده نموده، و انواع جنبندگان را در آن گسترده، و (همچنين) در تغيير مسير بادها و ابرهايى كه ميان زمين و آسمان مسخر هستند، نشانههايى است (از ذات پاك خدا و يگانگى او) براى مردمى كه عقل دارند و مى‌انديشند!
«إِنَّ في خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِي الْأَلْبابِ الَّذينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِياماً وَ قُعُوداً وَ عَلى جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ في خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ فَقِنا عَذابَ النَّارِ» (2)
به طور مسلم در آفرينش آسمان‌ها و زمين، و آمد و رفت شب و روز، نشانههاى (روشنى) براى خردمندان است.
همان‌ها كه خدا را در حال ايستاده و نشسته و آن گاه كه بر پهلو خوابيدهاند، ياد مى‌كنند و در اسرار آفرينش آسمان‌ها و زمين مى‌انديشند (و مىگويند:) بار الها! اين‌ها را بيهوده نيافريدهاى! منزهى تو! ما را از عذاب آتش، نگاه دار!
منابع:
1. بقره: 2 /164.
2. آل عمران: 3 /190 ـ 191.