سؤال:
عبدالرحمان بن عبد رب انصاري از قبيله خزرج انصار مدينه، اهل و ساکن کوفه بوده و دارای سوابق اجتماعي، سياسي و فضايل درخشاني است و از اصحاب و راويان حديث از حضرت پيامبر (صلي الله عليه و آله) و از اصحاب و شاگردان امام علی (عليه السلام) است و قرآن را از امام علی (عليه السلام) ياد گرفته و تربيت شده او و از شخصيت‌های برجسته کوفه و يکی از کساني بود که برای امام حسين (عليه السلام) در کوفه بيعت می‌گرفت و از مکه تا کربلا در خدمت امام (عليه السلام) بود تا اين که در روز عاشورا در حمله نخست به شهادت رسيد.
پاسخ:
در تکمیل فرمایش سرور گرامی عرض می‌شود که عبدالرحمن از اصحاب پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بود و نیز از آن حضرت روایت نقل کرده است. او از مخلصان و یاران حضرت علی (علیه السلام) بود. ابن عقده گوید: به ما حدیث کرد محمد بن اسماعیل بن اسحاق راشدی، از محمد بن جعفر نمیری، از حسن بن عبدی، از اصبغ بن نباته که گفت وقتی امام علی (علیه السلام) از صحابه پیامبر شاهد گرفت و فرمود: کسانی که از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روز عید غدیر درباره ولایت و خلافت شنیدند از جای برخیزند و شهادت دهند. پس عده‌ای از جای برخاستند که عبارت بودند از: ابو ایوب انصاری، ابو عمرة ابن عمرو بن محصن، ابو زینب، سهل بن حنیف، خزیمة بن ثابت، حبشی بن جنادة السلولی، عبید بن عاذب، لقمان بن عجلان انصاری، ثابت بن ودیعة انصاری، ابو فضالة انصاری، و عبدالرحمن بن عبد ربّ انصاری. پس همگی گفتند: ما خود شهادت می‌دهیم که از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیده‌ایم که فرمود: آگاه باشید، به درستی که خداوند، ولیّ من است و من ولیّ مومنین هستم، بدانید کسی را که من مولای او هستم، علی مولای اوست. پروردگارا، دوست بدار هر کس را كه او را دوست دارد و دشمن بدار هر کس را كه با او دشمنی کند و محبوب بدار، هر کس را كه او را محبوب داشته، و مبغوض بدار هر کس را كه او را مبغوض داشته است و هر کس او را یاری کند تو یاریش کن.» (1)
شهادت عبدالرحمن:
عبدالرحمن همراه امام حسین (علیه السلام) از مکه به کربلا آمده بود و در حمله نخستین به فوز شهادت نائل آمد. (1)
«ابن شهر آشوب» گفته است که او در میدان رزم جنگیده است تا به شهادت رسیده است. (2) رضوان خدا بر او باد.
منابع:
1. امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج 2، ص 49.
1. ابصار العین، ص 158، مقصد 5.
2. سروی مازندرانی، محمد بن علی بن شهرآشوب، مناقب آل ابی طالب، ج 4، ص 113، (ابن شهر آشوب ایشان را عبدالرحمن ارجنی نامیده است).