چرا فقط برای امام حسین(ع) اربعین می گیریم؟
اقامه عزای امام حسین (ع) در اربعین سالار شهیدان در جهان تشیع به خاطر چند چیز است:
۱ ـ برپایی مراسم سوگواری برای امام حسین(ع) در مناسبت‌های مختلف دستور امامان (ع) است. گریستن بر ابا عبداله الحسین(ع) ثواب بسیار دارد. فرشتگان، پیامبران، زمین، آسمان، حیوانات صحرا و دریا هم بر عزای حسین (ع) گریسته‌اند.
عزاداری بر حسین (ع) نشانه پیوند قلبی با اهل بیت و سید الشهدا است. دستور امامان بر گریستن بر امام حسین (ع) بسیار است. حضرت رضا (ع) به ریّان بن شبیب فرمود: «اگر بر چیزی گریه كنی، بر حسین بن علی گریه كن، كه او را همچون گوسفند سر بریدند»[۱]
یكی از رموز این همه تأكید بر سوگواری امام حسین (ع) این است كه این كار یك نوع مبارزه با ستمگران بنی امیه و بنی عباس و طاغوتیان برای ابد است. در حقیقت برقراری عزای حسینی یك جهاد مقدس و احیای خط ائمه(ع) و تبیین مظلومیت آنان و اعتراض به ظالمان و حمایت از مظلومان، و انتقال فرهنگ شهادت به نسل‌های آینده است. به همین خاطر امام بزرگوار فرمودند: "این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است."
۲ ـ در نخستین اربعین شهادت امام حسین(ع) جابر بن عبداله انصاری و عطیه عوفی موفق به زیارت تربت و قبر سید الشهداء(ع) شدند، نیز بنا، به برخی نقل‌ها در اربعین، كاروان اسرای اهل بیت(ع) در بازگشت از شام وارد كربلا شدند و برای شهدای كربلا گریه و عزا داری نمودند بنابر این اولین عزا داری برای سید الشهدا در اربعین شهادت حضرت صورت گرفت. شیعیان نیز برای شركت در عزاداری حضرت زینب و اسرای كربلا و احیای خاطره غمبار عاشورا و تداوم شور حسینی همه ساله در اربعین عزاداری می‌كنند.
۳ ـ زیارت امام حسین(ع) در روز اربعین مستحب است و از نشانه‌های مؤمن شمرده شده است. امام عسكری (ع) فرمود: «نشانه‌های مؤمن پنج چیز است: پنجاه و یك ركعت نماز، زیارت اربیعن، انگشتر به دست راست كردن، پیشانی به خاك گذاشتن (در حال سجده)، و بسم الله را (در نماز) بلند گفتن».[۲]
به طور كلی، تاكید و توصیه‌ای كه از طرف ائمه (ع) برای عزاداری امام حسین صورت گرفته، در مورد هیچ امامی صورت نگرفته و با آن كه شهادت امام حسین در یك روز است، اما همان طور كه می د‌انید عزاداری برای او از مدت‌ها قبل و پس از آن ادامه می‌یاید. این همه برای رسیدن به هدف و درس هایی است كه در عاشورا بوده كه هدف تمام امامان (ع) در آن خلاصه شده است كه در قیام امام حسین (ع) روشن‌تر، آشكارتر، جامع‌تر و عمیق‌تر وجود یافته است.
پی نوشت:
[۱]. أمالی الصدوق، ص: ۱۳۱.
[۲]. درر الأخبار با ترجمه ، ص ۶۹۷.