در منابع روایی و تاریخی آمده، در روز عاشورا گروهی از فرشتگان و جنیان به کمک امام آمدند تا به طور اعجازگونه دشمنان حضرت را نابود سازند، ولی امام نپذیرفت و به طور معمولی با آنان جنگید و به شهادت رسید،بنابر این در آن زمان حضرت از طریق اعجاز الهی نخواست دشمنان خود را نابود سازد. اگر قرار باشد که از طریق اعجاز، جلوی جنایت جنایتکاران گرفته شود، پس اختیار انسان‌ها چه معنا خواهد داشت؟! هم‌چنین آزمایش انسان‌ها تا چه کسی به گناه و کارهای ناپسند مشغول می‌شود و چه کسی ایمان می‌آورد.
درباره کمک و نصرت الاهی به وسیله جنیان و فرشتگان به امام حسین (ع) احادیثی از ائمه معصومین (ع) بیان شده است علامه مجلسی از امام صادق (ع ) این نکته را نقل کرده است: زمانی که امام حسین (ع) از مدینه حرکت کرد، گروهی از ملائکه برای پیشنهاد کمک خدمت آن حضرت آمدند و گروه هایی از مسلمانان و شیعیان جن برای کمک آمدند، اما حضرت در پاسخ جنیان فرمود:“خدا به شما جزای خیر دهد من مسئول کار خود هستم و محل و زمان قتل من نیز مشخص است. جنیان گفتند: اگر امر شما نبود همه دشمنان شما را می کشتیم. حضرت در پاسخ فرمود: ما بر این کار از شما تواناتریم، اما چنین نمی کنیم تا آنها که گمراه می شوند با اتمام حجت باشد و آنها که راه حق را می پذیرند با آگاهی و دلیل آشکار باشد”.[۱]
چهار هزار فرشته كه در روز عاشورا براي ياري امام حسين فرود آمدند و به آن ها اجازه پيكار داده نشد. (۲)
روشن است که هدف از خلقت انسان این بوده که افراد با اراده و اختیار خود راه خیر و خوبی و انسانیت را انتخاب نمایند،همانطور که امام حسین و سایر معصومان چنین کردند یا راه شر و بدی و قساوت را، همانند دشمنان ائمه و اسلام، پیامبر خدا هم در راه انجام وظیفه، ناراحتی های زیادی تحمل کرد، جنگ های زیادی براو تحمیل شد .سایر معصومان نیز چنین بودند ،انان گرچه قدرت داشتند ولی مامور نبودند که از قدرت خود استفاده نمایند یا از فرشتگان یا جنیان کمک بگیرند.
پی نوشت :
۱ .بحار الأنوار ،العلامة المجلسي ، دار إحياء التراث العربي - بيروت - لبنان ،ج ۴۴ ،ص ۳۳۰-۳۳۱ .
۲. كامل الزيارات ،ص۱۳۰ .