سؤال:
خداوند از هر عیب و نقصی به دور است. چه دلیلی داریم که صفات خوب (مانند علم، قدرت، رحمت، عدل، رزّاقیت و ...) وجودی هستند و صفات بد (مانند حسد، دروغ، ظلم و ...) عدمی هستند؟
پاسخ:
همان گونه که فرمودید خداوند تبارک و تعالی کمال محض است و هیچ نقص و عیبی ندارد پس هر صفت کمالی را می‌توان به خدا نسبت داد و هر صفت که دلالت بر نقص و کمبود دارد را باید از او سلب کرد؛ چراکه همه کمالات را دارد و هیچ نقصی ندارد.
صفات کمال یا به قول شما صفات خوب یا خودشان نشان دهنده دارایی و کمال صاحب صفت است یا نشان دهنده آن است که منشأ این صفت کمال دارد.
در مقابل صفات سلبیه یا به قول شما صفات بد، نشان‌دهنده آن است که صاحب آن صفت، یک نقصی دارد و یا منشأ این صفت نقص دارد.
هر کمالی وجود است و هر نقصی عدم . عدم علم می شود جهل عدم قدرت می شود ضعف و یا فردی که ناتوان از گرفتن حق خود یا دریافت فضیلتی است حسادت می کند که می‌شود عدم قدرت و... .
و همچنین است عالم که یک چیز وجودی به نام علم را دارد قادر قدرت را دارد و ... .
http://www.askdin.com/thread27157.html