پاسخ:
قیامت در اصطلاح، یعنی برخاستن انسان از خاک و حضور در عالم پس از مرگ(1) پس از عالم برزخ همه انسانها از اولین تا آخرین جمع شده، و وارد مرحلۀ جدیدی از زندگی و حیات می‌شوند؛ و به پاداش و یا جزای اعمال و رفتار زندگی دنیایی خود می‌رسند.(2) مهم‌ترین کار در قیامت، بررسی اعمال بندگان و محاسبه آنها است. این بررسی بر اساس قوانینی است که در قالب آموزه‌های اعتقادی، شرعی و اخلاقی توسط پیامبران به مردم ابلاغ شده است. هر کسی مسئول عملکرد خود است و هیچ کس، نمی‌‌تواند بار گناه کسی را به دوش بکشد(3) و به هیچ کس ظلمی نخواهد شد. "یوْمَ تَجِدُ کلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَیرٍ مُّحْضَرًا وَمَا عَمِلَتْ مِن سُوءٍ": روزی که هر انسانی هر کار نیکی که انجام داده است، نزد خود حاضر می‌یابد و هر کار بدی را که انجام داده است نیز، حاضر و آماده می‌یابد.(4) بنابراین قیامت آن وقتی است که انسانها وارد عالم آخرت شده و حساب و کتاب آنها رسیده می‌شود و اعمال آنها سنجیده شده و تجسم می‌یابد و بهشت و جهنم که محلی است برای پاداش و جزای این رسیدگی در قیامت، بعد از قیامت خواهد بود.
پی نوشت‌ها:
1- لسان العرب، ج12، ص506.
2- سوره حج، آیه۱ و ۲؛ سوره زلزال، آیه۱ و ۲.
3- تفسیر نورالثقلین، العروسی الحویزی، ج 7، ص 473.
4- سوره آل عمران، آیه۳۰.
موضوع: