پاسخ:
در این زمینه روایت زیاد و متفاوت است ولی به طور موردی و به اختصار به سؤال شما پاسخ داده می‌شود:
بزرگترین و عمده جنگ‌های قبل از ظهور، همان نبرد با سفیانی و دجال و نیروها و گروه های وابسته به آن‌ها است.
غیر از این‌ها در روایات ظهور، به گروه منحرفی با نام «بتریه» نیز اشاره شده است:
«عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ (علیه السلام) فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ أَنَّهُ إِذَا قَامَ الْقَائِمُ (علیه السلام) سَارَ إِلَی الْکُوفَهِ فَیَخْرُجُ مِنْهَا بِضْعَهَ عَشَرَ أَلْفَ نَفْسٍ یُدْعَوْنَ الْبُتْرِیَّهَ عَلَیْهِمُ السِّلَاحُ فَیَقُولُونَ لَهُ ارْجِعْ مِنْ حَیْثُ جِئْتَ فَلَا حَاجَهَ لَنَا فِی بَنِی فَاطِمَهَ فَیَضَعُ فِیهِمُ السَّیْفَ ...»؛ در روایتی از امام باقر (علیه السلام) آمده است: وقتی قائم (علیه السلام) قیام کرد، در کوفه حدود ۱۰ هزار نفر از فرقه بتریه، بر ضد حضرت خروج کرده، می‌گویند: برگرد به آن جایی که آمده‌ای ما به فرزندان فاطمه نیازی نداریم. پس بین آن‌ها جنگ می‌شود.(1)
نبرد با برخی از اهل کتاب؛ در حدیثی از امام باقر (علیه السلام) آمده است: زمانی که حضرت مهدی (علیه السلام) قیام کند بعد از شام، به سمت روم لشکری می‌فرستد که آن‌ها مجبور به درخواست امان و صلح می‌شوند.(2)
در این زمینه توصیه می‌شود کتاب «موعود شناسی و پاسخ به شبهات» از علی اصغر رضوانی را مطالعه فرمایید.
پی نوشت ها:
1. مفید، الإرشاد فی معرفه حجج الله علی العباد، کنگره شیخ مفید ـ قم، ج 2، ص 384.
2. ر.ک: کلینی، الکافی، الإسلامیه، ج 8، ص 51، ح 15.