سؤال:
آیا کل 11 امام معصوم (علیهم السلام) رجعت می‌کنند یا فقط امام حسین و امام علی (علیهما السلام) هستند؟ آیا حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) هم رجعت خواهند کرد یا خیر؟
پاسخ:
پاسخ در دو محور بیان می‌شود:
الف) در روايات، رجعت ائمه اطهار (علیهم السلام) از مسلمات است؛ اما چگونگی و جزئيات آن ذكر نشده است. البته درباره رجعت اختلاف نظر وجود دارد و مورد اتفاق آن است كه رجعت صورت می‌گيرد. [1]
برخی عقيده دارند كه بعد از تشكيل حكومت امام زمان (علیه السلام) برخی از بزرگان دين و مؤمنان زنده می‌شوند تا نحوه حكومت و گسترش عدالت در حكومت امام زمان (عجل الله تعالی فی فرجه) را ببينند و برخی از مشركان و گناهكاران نيز زنده می‌شوند، تا جزای اعمال خود را ببينند. [2]
در برخی روايات آمده است: اولين كسی كه از بزرگان دين زنده می‌شود، امام حسين (علیه السلام) است كه از دشمنان خود انتقام می‌گيرد. [3]
از متون ديگر استفاده مي شود كه ائمه (علیهم السلام) زنده شده، هر كدام حكومت می‌كنند.
در برخي روايات آمده است كه بعد از امام زمان (علیه السلام) دوازده نفر حكومت مي كنند. شيخ طوسي از ابوحمزه ثمالی روايت می‌كند كه حضرت صادق (علیه السلام) ـ ضمن حديث طولانی ـ فرمود: «ای ابوحمزه! ما را بعد از قائم يازده مهدی خواهد بود كه همه از اولاد حسين (علیه السلام) هستند». [4]
ب) حدیثی در منابع روایی وجود دارد که حکایت از رجعت حضرت زهرا (علیها السلام) بعد از ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فی فرجه) دارد. داستان رجعت آن حضرت در ضمن روایتی طولانی که در پرسش مفضل از امام صادق (علیه السلام) مطرح شده، آمده است: مفضل می‌گوید از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: آقا، آیا پیامبر (صلی الله علیه و آله) و على (علیه السلام) با قائم (عجل الله تعالی فی فرجه) خواهند بود؟ فرمود: آرى، و الله پیامبر و على (علیهما السلام) ناگزیر می‌باید قدم روى زمین بگذارند ... اى مفضل! گویا مى‌بینم که ما ائمه آن موقع جلوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) جمع شده و به آن حضرت شکایت مى کنیم که امت بعد از وى چه به روز ما آوردند، و مى‌گوییم امت، ما را تکذیب کردند؛ بى‌اعتنایى، نفرین، لعنت و تهدید به قتل نمودند، حاکمان ستمگر آن‌ها ما را از وطن بیرون آورده به پایتخت خود بردند و جمعى از ما را با سم و حبس کشتند. در این وقت پیغمبر (صلی الله علیه و آله) سخت گریه می‌کند و می‌فرماید: اى فرزندان من! هر چه به شما رسید بیشتر به جد شما رسید.
آن گاه فاطمۀ زهرا (علیها السلام) مىآید و از ظلم‌هایی که در حق او همسرش شده و غصب فدک، ملک خود توسط آن‌ها و رفتن به میان مهاجرین و انصار و ایراد خطبه‌اش در خصوص غصب فدک، شکایت می‌کند. سپس نقل می‌کند که چگونه جمعى امیر المؤمنین (علیه السلام) را از خانه خود براى بیعت گرفتن در سقیفه بنى ساعده بردند،... . [5]
بنابر این، طبق این روایت که مفضل از امام صادق (علیه السلام) نقل می‌کند، حضرت فاطمه (علیها السلام) نیز جزو رجعت‌کنندگان خواهند بود.
منابع:
1. دوانی، علی، مهدي موعود (ترجمه ج 51 بحار الانوار، اسلامیه، تهران، 1378ش، چاپ 28)، ص 1186 به بعد؛ حسینی دشتی، سید مصطفی، معارف و معاريف، ج 5، ص 630؛ قمی، عباس، سفينه البحار، ج 1، ص 511.
2. قمی، عباس، سفينه البحار، ج1، ص 511؛ دوانی، علی، مهدی موعود، ص 1190.
3. مکارم شیرازی، ناصر و همکاران، تفسير نمونه، ج 15، ص 556؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، مؤسسه الوفاء، بیروت، ج 53، ص 43.
4. دوانی، مهدي موعود، ص 1238.
5. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 53، ص 17؛ دوانى، على، مهدى موعود، (ترجمه ج 51، بحار الأنوار) «قَالَ الْمُفَضَّلُ یَا سَیِّدِی...ثُمَّ تَبْتَدِئُ فَاطِمَة (علیها السلام) وَ تَشْکُو مَا نَالَهَا مِنْ أَبِی بَکْرٍ وَ عُمَرَ وَ أَخْذِ فَدَکَ مِنْهَا وَ مَشْیِهَا إِلَیْهِ فِی مَجْمَعٍ مِنَ الْمُهَاجِرِینَ وَ الْأَنْصَارِ وَ خِطَابِهَا لَهُ فِی أَمْرِ فَدَکَ وَ مَا رَدَّ عَلَیْهَا مِنْ قَوْلِهِ إِنَّ الْأَنْبِیَاءَ لَا تُورَثُ وَ احْتِجَاجِهَا بِقَوْلِ زَکَرِیَّا وَ یَحْیَى (علیهم السلام) وَ قِصَّةِ دَاوُدَ وَ سُلَیْمَانَ (علیهما السلام) وَ قَوْلِ عُمَرَ هَاتِی صَحِیفَتَکِ الَّتِی ذَکَرْتِ أَنَّ أَبَاکِ کَتَبَهَا لَکِ وَ إِخْرَاجِهَا الصَّحِیفَةَ وَ أَخْذِهِ إِیَّاهَا مِنْهَا وَ نَشْرِهِ لَهَا عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ مِنْ قُرَیْشٍ وَ الْمُهَاجِرِینَ وَ الْأَنْصَارِ وَ سَائِرِ الْعَرَبِ وَ تَفْلِهِ فِیهَا وَ تَمْزِیقِهِ إِیَّاهَا وَ بُکَائِهَا وَ رُجُوعِهَا إِلَى قَبْرِ أَبِیهَا رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) بَاکِیَةً حَزِینَةً تَمْشِی عَلَى الرَّمْضَاءِ قَدْ أَقْلَقَتْهَا وَ اسْتِغَاثَتِهَا بِاللَّهِ وَ بِأَبِیهَا رَسُولِ اللَّهِ (ص) وَ تَمَثُّلِهَا بِقَوْلِ رُقَیْقَةَ بِنْتِ صَیْفِی ...».