پرسش:
با وجود این همه توسلات حمعی چرا شیوع ویروس کرونا شکسته نمی شود؟
پاسخ:
برای پاسخ به این سوال باید به چند نکته توجه بفرمایید:
نکته اول:
نکته اول اینکه اساسا ما زمانی می توانیم بگوییم توسلات بی تاثیر بوده که می توانستیم در عین اینکه امروز نتیجه کرونا را با توسلات می بینیم، در عین حال میتوانستیم همین الان نتیجه کرونا بدون توسلات را هم ببینیم تا مقایسه کنیم که اگر توسل نمیکیردیم آیا باز هم در همین شرایط بودیم یا خیر.
الان وضعیت کرونا در ایران را با آمریکا و اروپا مقایسه کنید، آیا نمیتوانست وضعیت یکسان باشد؟ همانطور که به لحاظ کیفیت تفاوت بسیاری وجود دارد، ممکن است به لحاظ کمیت هم وضعیت ما متفاوت بوده و به برکت این توسلات مدت این بلا بسیار کوتاه تر از آنها باشد.
بنابراین حتی علی رغم وجود کرونا باز هم نمیشود گفت توسلات بی تاثیر بوده است، چرا که کاهش کیفی و کمی بلا خودش یک تاثیر محسوب میشود.
نکته دوم:
استجابت توسلات در صورتی است که مصلحت مهمتری در میان نباشد، ما در مورد کرونا و حکمت احتمالی که ممکن است در ورای آن حداقل برای مدتی نهفته باشد آگاهی اندکی داریم. امروزه در محافل علمی و فلسفی در کنار سختی ها و دشواری های کرونا، از فوائد و ثمرات آن هم سخن زیاد گفته میشود، که می تواند عاملی برای ضرورت و مصلحت داشتن وجود کرونا حداقل برای مدتی باشد.
فوائدی چون:
- شکست غرور علمی غرب در برابر خدا
- به تصویر کشیده شدن چهره واقعی فرهنگ و تمدن غرب که دائما بر سر مردم ما زده میشد
- توجه دل ها به سمت خدا و احساس نیاز به امام زمان(عج) که می تواند عاملی برای زمینه سازی ظهور باشد
- هشداری برای ادامه تحقیقات بیولوژیکی(شاید اگر این اتفاق نمی افتاد، بعدها شاهد اتفاقات بزرگتری می بودیم)
- رزمایش و آمادگی نیروهای جبهه حق برای مقابله های احتمالی بیولوژیک در آینده
- کاهش چشمگیر حجم وسیع آلودگی هوا در کره زمین
- تقویت همبستگی عمومی، و همچنین ایجاد یک عرصه برای جهاد مردم، خصوصا کادرهای درمانی که نقش بی بدیلی در رشد و تکامل معنوی انسان دارد.
- و...
نکته سوم:
تحقق فضا برای امتحان الهی و رشد انسان ها در گرو این است که گاهی انسان مجبور باشد میان منافع زود گذر دنیوی و منافع جاویدان در آخرت یکی را انتخاب کند. روشن است که کسانی که کافر شده یا مسیر شرک و انحراف را برگزیده اند به خاطر مطامع دنیوی و رفاه و آسایش در دنیا بوده است، حال اگر قرار باشد که توسلات شیعیان همواره مستجاب شده و مشکلات دنیوی دائما با دعا و توسل به صورت معجزه آسایی از پیش پای ایشان برداشته شود، به نظر شما کسی کافر یا بی دین باقی می ماند؟! وقتی دنیا و آخرت هر دو در یک کفه ترازو باشد کسی سراغ کفه دیگر نمی رود و اصلا فضای تعارض و رشدی نخواهد بود، و فضای امتحانی وجود نخواهد داشت!
نکته چهارم:
تمام فلسفه عبور انسان از دنیا رشد و تکامل است، و در بسیاری از این سختی ها از همین هدف نشأت می گیرند. گاهی برای این است که دل ها متوجه خدا شود، همانطور که می فرماید:
«وَ مَا أَرْسَلْنَا فىِ قَرْيَةٍ مِّن نَّبىٍِّ إِلَّا أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَضَّرَّعُون؛ و ما در هيچ شهر و آبادى پيامبرى نفرستاديم مگر اينكه اهل آن را به ناراحتيها و خسارتها گرفتار ساختيم شايد بازگردند و تضرع كنند.(1)
«وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلىَ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضرَّعُون؛ و به تحقيق فرستاديم پيغمبرانى به سوى امت هايى كه قبل از تو مىزيستند پس به منظور اينكه شايد روى تضرع به درگاه ما آورند آنان را به سختى ها و گرفتارىهاى گوناگون گرفتيم.(2)
گاهی نتیجه سوء رفتار خود بشر است، همانطور که می فرماید:
«ظَهَرَ الْفَسَادُ فىِ الْبرِّ وَ الْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِى النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِى عَمِلُواْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُون؛ در دريا و خشكى فساد ظاهر گشت به خاطر كارهاى بد مردم، ظاهر گشت تا خدا به اين وسيله بعضى از آثار كار بد را به ايشان بچشاند.(3)
یا گاهی چون آیه 11 سوره رعد به خاطر این است که بشر به وظیفه اش عمل نمی کند. در چنین شرایطی هرگز خواست ایشان مستحاب نخواهد شد، همانطور که خداوند صراحتا می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِم؛ خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی دهد، مگر آنکه آن چه که مربوط به خودشان است را تغییر دهند.»(4)
بنابراین مشکلات هم موجب رشد معنوی، و هم رشد مادی و علمی انسان می شود، به عنوان مثال فرض کنید اگر تمام مشکلات و بیماری ها در میان مسلمانان با دعا و توسل حل میشد، به نظر شما جایگاه ما در علم پزشکی الان کجا بود؟!
پی نوشت ها:
1. اعراف:94/7.
2. انعام:42/6.
3. روم:41/30.
4. رعد:11/13.