ابوذر غفاری

پرسش:

ابوذر کی اسلام آورد؟یکی می گفت در هنگام اسلام اوردن آتش به اختیار کرده بوده، چکار کار کرده است؟

 

 

پاسخ:

ابوذر جز اولین کسانی هست که به پیامبر(صلی الله علیه وآله) ایمان آورد.(1) او پیش از اسلام نیز یکتاپرست بود(2) و بت نمی پرستید(3) روایت است که ابوذر گفت: من چهارمین نفر بودم که نزد پیامبر(ص) رفتم و به او گفتم: سلام بر تو‌ ای رسول خدا! شهادت می‌دهم که خدایی جز الله نیست و شهادت می‌دهم که محمد بنده او و فرستاده اوست. پس خوشحالی را در چهره رسول خدا(صلی الله علیه وآله) دیدم.(4)

 

بنابر گزارش ابن عباس وقتی ابوذر از بعثت پیامبر(صلی الله علیه وآله) آگاه شد به برادرش انیس گفت: به آن سرزمین برو و مرا از علم این مرد که گمان می‌کند او را از آسمان، اخباری می‌رسد، آگاه‌ ساز و سخنانش را گوش کن و نزد من برگرد. برادر به مکه رسید، سخنان پیامبر(صلی الله علیه وآله)را شنید و نزد ابوذر بازگشت. سپس ابوذر به مکه رفت و به جستجوی پیامبر(صلی الله علیه وآله) برآمد. ابوذر گفت: چون صبح فرا رسید به همراه امام علی (علیه السلام) راهی خانه پیامبر(صلی الله علیه وآله) شدیم(5) البته مرحوم شیخ کلینی در روایتی از امام صادق(علیه السلام)، اسلام آوردن ابوذر را همراه با دیدن کرامتی می داند که خلاصه آن به سخن آمدن گرگی است که قریش را بدتر از همه گرگها می داند چرا که که خداى عز و جل پیغمبرى  بسوى ایشان فرستاده و آنها او را تکذیب کرده دشنامش  مى ‏دهند . او بعد از دیدن این جریان به مکه رفته خدمت حضرت محمد(صلی الله علیه وآله) می رسد و ایمان می آورد. مطابق این روایت پیامبر(صلی الله علیه وآله) در کرامتی دیگر به ابوذر می فرماید: اى اباذر بسوى بلاد خویش  بازگرد که عموزاده ‏ات از دنیا رفته و هیچ وارثى جز تو  ندارد، پس مال او را برگیر و پیش خانواده‏ ات بمان تا کار  ما آشکار و ظاهر گردد ابوذر بازگشت و آن مال را برگرفت  و پیش خانواده ‏اش ماند تا کار رسول خدا (صلى الله علیه  و آله) آشکار گردید.(6)

 

بنا بر گزارشی دیگر، ابوذر روز اولی که ایمان آورد به مسجدالحرام رفت و با صدای بلند ندا داد«اَشْهَدُ اَنْ لا اِلَهَ إِلاَّ اللّهُ» و «اَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ» مشرکین بر سر او ریخته و او را کتک زدند. حضرت حمزه(علیه السلام) او را نجات داد. روز دیگر نیز همین کار تکرار شد و در مقابل هجوم مشرکین حضرت حمزه(علیه السلام) به یاریش شتافت.

 

ایشان به قبیله اش برگشت. قبیله او بر سر شاهراه کاروانهای تجاری مکه به شام زندگی می کردند. از این فرصت استفاده کرده و به تلافی ظلمی که به او کرده بودند شاهراه را نا امن کرد. ابوذر در جایی به نام «گردنه ثنیه غزال» شتران قریش را رم می داد.(7)

 

شاید منظور از آتش به اختیار،  همین عمل ابوذر است زیرا دستوری از طرف پیامبر(صلی الله علیه وآله) برای اینکار در منابع دیده نمیشود و این خود ابوذر بود که دست به این اقدام زد.

 

 

 

پی نوشت ها:

 

1. ابن عبد البر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، بیروت، دارالجیل، 1412ق، ج 1، ص 252.

 

2.شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، قم، جامعه مدرسین، 1419ق، ج 11، ص 322.

 

3.بغدادی، محمد بن حبیب، المحبر، بی‌جا، مطبعة الدائرة، 1361ق، ص237.

 

4.ابن حبان، محمد بن احمد، صحیح ابن حبان، بیروت، مؤسسة الرسالة، 1414ق، ج16، ص83.

 

5. ابن عبدالبر، پیشین، ج4، ص1654.

 

6.مرحوم شیخ کلینی، الكافي، ط الاسلاميه، 8، ص 297

 

7. علامه سید جعفر مرتضی عاملی، الصحیح من سیره البنی الاعظم(صلی الله علیه وآله)، مترجم محمد سپهری، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه، 1391ش، ج1،ص426.