پرسش:
آیا برای رفع خواب آلودگی، دعایی داریم؟
پاسخ:
ابتدا باید دید، عامل خواب آلودگی چیست، سپس به دنبال رفع آن بود.
اگر عامل آن، پُرخوری است باید از پُرخوری اجتناب کرد و اگر عامل آن، تنبلی و کسالت است، علاوه بر تلاش و فعالیت، می توان این دعا را خواند:
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْكَسَلِ وَ الْفَشَل»؛ خدايا! پناه مى برم به تو از تنبلى و سستى.(1)
این دعای امام سجاد (علیه السلام) است که در دعای معروف «ابو حمزه ثمالی» هم می خوانیم.
بخشی از مناجات پیامبر (صلی الله علیه و آله) چنین است:
«وَ امْنُنْ عَلَيْنَا بِالنَّشَاطِ وَ أَعِذْنَا مِنَ الْفَشَلِ وَ الْكَسَلِ»؛ خدایا! بر ما منت گذار و نشاط و شادابی به ما عنایت کن و از کسالت و سستی ما را نگهدار.(2)
فرازی از دعای روز چهارشنبه:
«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنَ النِّسْيَانِ وَ الْكَسَلِ وَ التَّوَانِي فِي طَاعَتِكَ وَ الْفَشَلِ»؛ خدایا! به تو پناه می برم از فراموشی و تنبلی و سستی و بی حالی در انجام وظایفی که به عهده من گذاشتی.(3)
هم چنین برای دوری از خواب آلودگی و چرت زدن، آمده:
«"وَ لَمَّا جاءَ مُوسى لِمِيقاتِنا" إِلَى قَوْلِهِ "أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ" يَقْرَأُ عَلَى الْمَاءِ وَ يَمْسَحُ بِهِ رَأْسَهُ وَ وَجْهَهُ وَ ذِرَاعَيْهِ»
براى جلوگیری از چرت زدن، آیه «وَ لَمَّا جاءَ مُوسى لِمِيقاتِنا ... تا ... أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ» بر آب خوانده شود و به وسيله آن سر و صورت و ساق دست را مسح كند.(4)
آیه کامل این است:
«وَ لَمَّا جاءَ مُوسى لِميقاتِنا وَ كَلَّمَهُ رَبُّهُ قالَ رَبِّ أَرِني أَنْظُرْ إِلَيْكَ قالَ لَنْ تَراني وَ لكِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَكانَهُ فَسَوْفَ تَراني فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَكًّا وَ خَرَّ مُوسى صَعِقاً فَلَمَّا أَفاقَ قالَ سُبْحانَكَ تُبْتُ إِلَيْكَ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنين»(5)
در ضمن، پرخوابی نیز باعث کاهلی و کسالت می شود؛ اگر هم کسی نتوانسته است از خواب شب، بهره مند شود، خواب قیلوله (تقریبا یک ساعت قبل از ظهر تا دو ساعت بعد از ظهر) مفید است.
پی نوشت ها:
1. ابن طاووس، على بن موسى، مهج الدعوات و منهج العبادات، محقق/مصحح: كرمانى و محرر، ناشر: دار الذخائر ـ قم، 1411ق، چاپ اول، ص 162.
2. مجلسی، بحار الأنوار، ناشر: دار إحياء التراث العربي ـ بيروت، 1403 ق، چاپ دوم، ج 91، ص 125.
3. طوسی، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، ناشر: مؤسسة فقه الشيعة ـ بيروت، 1411ق، چاپ اول، ج 2، ص 477.
4. طبرسى، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق، ناشر: الشريف الرضي ـ قم، 1370 ه.ش، چاپ چهارم، ص 386.
5. اعراف: 7/ 143.