پرسش:
آیا منحصر به فرد بودن چیزی شرط لازم برای معجزه بودن آن چیز هست؟ مثلا میتوان گفت پدر من هم یک پیامبر بوده و معجزه اش هم خود من هستم. اگر میتوانید شبیه من را بیاورید، و ادعای پدر من را رد کنید، در غیر این صورت این بحث تمام شده محسوب میشود.
پاسخ:
منحصر به فرد بودن چیزی شرط کافی برای معجزه بودن نیست، معجزه از چند جهت با مثالی که مطرح شده متفاوت است:
اول:
اول این که در مثال فوق این عجز و ناتوانی در همانند آوری شامل حال خود آن پدر هم میشود، یعنی آن پدر خودش هم نمی تواند دقیقا فرزندی عین فرزند پیشینش بیاورد در حالی که در معجزه چنین عجزی وجود ندارد، یعنی پیامبران توان تکرار معجزه را دارند، همانطور که موسی(علیه السلام) چندین بار عصایش را تبدیل به معجزه کرده و عیسی(علیه السلام) بارها بیماران را شفا میداد.
دوم:
نکته دوم اینکه که معجزه امری است که مردم باید از انجام هم سنخ آن نیز عاجز باشند، در حالی که در مثال مذکور چنین نیست، چرا که هر پدری توان ایجاد فرزندی دارد که دیگران از ایجاد عین آن عاجز هستند، یعنی همه توان انجام مثل این فعل را دارند. این تفاوت ها به خاطر تناسب ژنتیکی بین پدر و مادر است. بنابراین این پدر کاری نکرده است که سایر پدران از انجام آن عاجز باشند. این تفاوت هم نشأت گرفته از یک قدرت اختیاری نیست تا فضیلت محسوب شده و علامت تلقی گردد، بلکه نشأت گرفته از یک علل طبیعی به نام زنتیک است که مختص این پدر نیست.
سوم:
تفاوت سوم این است که معجزه باید خارق العاده باشد، در حالی که کار اصلا پدر خارق العاده نیست. باید دقت کنید که حتی اگر کسی کاری انجام دهد که دیگران از انجام آن عاجز هستند، تا زمانی که انجام آن از طریق خارق العاده نباشد معجزه تلقی نمیشود حتی اگر دیگران نتوانند آن را انجام دهند. بنابراین مثلا کسی که رکورد جهان در وزنه برداری و دو و مانند آن را می شکند هرگز این کار او معجزه حساب نمیشود، چون این توان به صورت بالقوه در همه افراد بشر هست، و او از طریق کار کردن و تمرین و طرق طبیعی به چنین قدرتی دست یافته است که با پیمودن سایر انسان ها هم این قدرت به صورت نسبی متناسب با تلاش و ظرفیت، برای ایشان هم محقق میشود. این برتری ها را کسی معجزه نمی داند.