پرسش: آیا خداوند صدای انسان ها را می شنود و به آنها کمک می کند؟ چرا من هر چه می خواهم نمی دهد؟ خواسته هایم غیر اخلاقی نیست. دوست ندارم نسبت به خدا و اهل بیت دچار شک بشوم. گفتم شاید شما بتوانید کمک کنید و اطلاعاتی به من بدهید.
پاسخ: ناراحتی و احساس ناامیدی شما کاملا قابل درک است. شاید هر کس دیگری هم بود بعد از مدتی همین احساس را پیدا می کرد. اما توجه به آیات و روایاتی که در باب استجابت دعا آمده، می تواند به شما آرامش داده و این اطمینان خاطر را ایجاد کند که خداوند واقعا صدای شما را می شنود و دعای شما هم قطعا استجابت می شود؛ اما ممکن است حالات استجابت دعا در هر شرایط و موقعیتی متفاوت باشد.
بهترین روایتی که از این جهت به شما کمک می کند، فرموده ی رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) است که فرموده اند: «در حوائج خود به درگاه خدا فزع كنيد، و در ناملايمات خود به او پناهنده شويد، و به درگاهش تضرع نموده او را بخوانيد، كه دعا مغز عبادت است، و هيچ مؤمنی نيست كه خدا را بخواند مگر آنكه دعايش را مستجاب میکند آنهم يا به فوريت، كه در نتيجه ثمره اش در دنيا عايد او میشود، و يا با مدت كه در نتيجه ثمره اش در آخرت عايدش میشود، و يا حداقل ثمره آن را به مقدار دعايش كفاره گناهانش قرار میدهد، البته همه اينها در صورتى است كه از خدا گناه نخواهد. (۱) پس دعای شما بدون شک شنیده می شود.
در عین حال باید توجه بفرمایید که اولا اصلِ دعا کردن نوعی ارتباط برقرار کردن با پروردگار یکتاست که همین توفیقی است از جانب او و شامل هر کسی هم نمی شود.
و ثانیا برای رسیدن به هیچ خواسته ای نمی توان تنها به دعا کردن تکیه داشت. رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: «الدّاعي بِلا عَمَلٍ كَالرّامي بِلا وَتَرٍ»؛ دعا كننده بدون عمل ، همانند كسى است كه با كمانِ بى زِه، تيراندازى مى كند. (۲)
و ثالثا از آنجایی که ما انسان های مادی و محدود هستیم، بر تمام اموراتمان احاطه نداشته و ممکن است در تشخیص مصلحت و خیرمان دچار اشتباه شویم. قرآن می فرماید: «…وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ»؛ و بسا چيزى را خوش نمى داريد و آن براى شما خوب است و بسا چيزى را دوست مى داريد و آن براى شما بد است و خدا مى داند و شما نمیدانید. (۳)
بنابراین بهتر است در عین تلاش به رسیدن به خواسته ها و دعا کردن، در نهایت همه چیز را به خدا بسپاریم که قطعا او داناترین و مهربانترین نسبت به بندگانش است.
در مورد دعا و شرایط استجابت آن قبلا هم در تاپیک های دیگر صحبت شده که مطالعه ی آنها خالی از لطف نیست:
اُدْعُونى اَسْتَجِبْ لَكُمْ...
مستأصل از دعا کردن
عمل کردن به دستوراتی كه برای دعا و برخی ذكرها وارد شده، آیا واقعا لازم است؟
چرا بزرگان دینی استجابت دعاهایی رو ضمانت کردند که به اجابت نرسیده؟
پی نوشت:
۱. ابن فهد حلی، احمد بن محمد، عده الداعی و نجاح الساعی، تصیحس موحدی قمی، احمد، انتشارات دارالکتاب الاسلامی، بیروت، ص ۴۰ و ۴۱
۲. محمدی ری شهری، محمد؛ حکمت نامه پیامبر اعظم؛ موسسه علمی دارالحدیث؛ قم ۱۳۸۶؛ ج ۱۰؛ ص ۲۰۸
۳. سوره بقره، ۲۱۶
http://askdin.com/comment/1038707#comment-1038707