پرسش:
برای باطل شدن سحرو طلسم،سروسامان گرفتن زندگی چه کار باید کرد؟
پاسخ:
الف: راه‌کار‌هایی برای ابطال سحر و طلسم:
1.پناه بردن به خداوند (گفتن اعوذ بالله من الشیطان الرجیم) و زیاد خواندن سوره‌های فلق و ناس.
2. خواندن آیه ۵۱ و ۵۲ سوره قلم (یعنی از: «و إن یکادالّذین ... تا آخر سوره») و هم چنین خواندن «آیة الکرسی»
3. از امیرالمونین علی (علیه السلام) روایت شده جهت باطل کردن سحر این جملات را بنویسید و همراه خود داشته باشید:
«بِسمِ الله وَ بِالله، بِسمِ الله وَ ما شاءَالله، بِسم الله لاحَولَ ولاقُوّه الا بالله، قالَ موسی ما جِئتُم بِه السِّحرُ اِنَّ اللهَ سَیُبطِلُهُ اِنَّ اللهَ لا یُصلِحُ عَملَ المُفسِدینَ، فَوَقَعَ الحَقُّ و بَطَلَ ما کانُوا یَعمَلونَ فَغُلِبوا هُنالِکَ وَانقَلَبُوا صاغِرینَ» (1)
3. همچنین از آن حضرت روایت شده: جهت محفوظ ماندن از سحر و جادو، شب‌ها پس از نماز و روز‌ها پیش از نماز، هفت مرتبه بخوانید:
«بِسمِ الله وَ بِالله سَنشُدُّ عَضُدَکَ بِأخیک وَ نَجعَلَ لَکُما سُلطاناً فَلا یَصِلونَ إلَیکُما بِآیاتِنا أنتُما وَ مَن اتَّبَعَکُما الغالِبون» (2)
4. محمد بن مسلم از امام صادق (علیه السلام) نقل کرده، جهت بطلان سحر، این دعا را بنویسید و همراه خود نگه دارید:
«قالَ موسی ما جِئتُم بِهِ السِّحر إنَّ الله سَیُبطِلُه إنّ الله لا یُصلِحُ عَملَ المُفسِدین و یَحِقّ الله الحَقّ بِکلِماتِه و لَو کَرِهَ المُجرِمون اَأنتم أشَدُّ خَلقاً أمِ السماءَ بنا‌ها رَفعَ سَمکَها فَسوّاها» تا آخر آیات سوره نازعات. در ادامه: «فَوَقَعَ الحَقُّ و بَطَلَ ما کانُوا یَعمَلونَ فَغُلِبوا هُنالِکَ وَانقَلَبُوا صاغِرینَ و أُلقی السَّحرةُ ساجدین، قالوا آمَنّا بِربِّ العالَمین رَبِّ موسی وَ هارون» (3)
5. از امام رضا (علیه السلام ) نقل شده است:
به جهت دفع ضرر سحر و بطلان آن دستت را مقابل صورت قرار بده و بخوان «بِسمِ الله الْعَظیم رَبّ الْعرشِ الْعظیم إلاّ ذَهبت و انْقرضت» (4)
6. در حدیث قدسی است که خداوند به حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: کسی که دوست دارد از سحر در امان باشد، بگوید: «اللَّهُمَّ رَبَّ مُوسَی وَ خَاصَّهُ بِکَلَامِهِ وَ هَازِمَ مَنْ کَادَهُ بِسِحْرِهِ بِعَصَاهُ وَ مُعِیدَهَا بَعْدَ الْعَوْدِ ثُعْبَاناً وَ مُلَقِّفَهَا إِفْکَ أَهْلِ الْإِفْکِ وَ مُفْسِدَ عَمَلِ السَّاحِرِینَ وَ مُبْطِلَ کَیْدِ أَهْلِ الْفَسَادِ مَنْ کَادَنِی بِسِحْرٍ أَوْ بِضُرٍّ عَامِداً أَوْ غَیْرَ عَامِدٍ أَعْلَمُهُ أَوْ لَا أَعْلَمُهُ وَ أَخَافُهُ أَوْ لَا أَخَافُهُ فَاقْطَعْ مِنْ أَسْبَابِ السَّمَاوَاتِ عَمَلَهُ حَتَّی تُرْجِعَهُ عَنِّی غَیْرَ نَافِذٍ وَ لَا ضَارٍّ لِی وَ لَا شَامِتٍ بِی إِنِّی أَدْرَأُ بِعَظَمَتِکَ فِی نُحُورِ الْأَعْدَاءِ فَکُنْ لِی مِنْهُمْ مُدَافِعاً أَحْسَنَ مُدَافَعَةٍ وَ أَتَمَّهَا یَا کَرِیم» (5)
7. صدقه دادن
انشاء الله با تداوم صدقه، تغییر محل زندگی، مشکلات و نفوس بد از اطراف شما دور خواهد شد؛ و در هر صورت به خداوند و حاکمیت اراده الهی همچنان معتقد باشید. چه بسا همین فراز و نشیب‌ها دامی از سوی شیطان باشد که ایمان شما را متزلزل کند؛ لذا با پایداری و استقامت ایمان خود را حفظ کنید؛ تا در نتیجه شیطان نا امید شود و در‌های رحمت الهی به سوی شما باز گردد.
ب: برای سر و سامان گرفتن زندگی نیز حدیثی از امام هشتم (علیه السلام) به شرح آیت الله «مجتبی تهرانی» در پی می آید:
«رُوِی عن اباالحسن الرضا (علیه السلام) قال: رَأَیْتُ أَبِی (علیه السلام) فِی الْمَنَامِ فَقَالَ یَا بُنَیَّ إِذَا کُنْتَ فِی شِدَّةٍ فَأَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ وَ الَّذِی نَرَاهُ فِی النَّوْمِ کَمَا نَرَاهُ فِی الْیَقْظَةِ» (6)
در روایتی از امام هشتم (علیه السلام) منقول است که حضرت فرمودند: من در خواب پدر بزرگوارم یعنی موسی بن جعفر(علیه السلام) را دیدم؛ «رَأَیْتُ أَبِی(علیه السلام) فِی الْمَنَامِ فَقَالَ، پدرم فرمود: «یَا بُنَیَّ»؛ ای فرزند من، «إِذَا کُنْتَ فِی شِدَّةٍ»؛ آنگاه که در شدّت و سختی قرار گرفتی، «فَأَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ»، زیاد این ذکر را بگو : «یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ».
بعد حضرت میفرماید: «وَ الَّذِی نَرَاهُ فِی النَّوْمِ کَمَا نَرَاهُ فِی الْیَقْظَةِ»
امام هشتم(علیه السلام) به قول ما، دفع دخل مقدّر میکند که نگویی: آقا خواب دیده. لذا حضرت می فرماید: آنچه را که ما در خواب می بینیم مثل آن چیزی است که در بیداری می بینیم. تعبیر عجیبی است. «وَ الَّذِی نَرَاهُ فِی النَّوْمِ کَمَا نَرَاهُ فِی الْیَقْظَةِ»؛ یعنی شبهه ای در آن نیست.
ما روایات مختلفی در این باب داریم که وقتی انسان در گرفتاری قرار میگیرد، چه ذکری بگوید. یکی از آنها همین ذکر است. حتّی حضرت برای این ذکر سقف هم نمی ذارد که چه تعدادی بگو. بلکه می فرماید: خطاب به خداوند زیاد بگو: «یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ». یعنی اگر خدا را به این نام بخوانی، شدّت و سختی ات بر طرف می شود.
چه بسا در این روایت یک جنبه ی ذوقی هم باشد که چون یکی از القاب امام هشتم (علیه السلام)، رئوف است، پدر بزرگوارش به پسرش سفارش می کند که وقتی در شدّت گرفتار شدی، ذکر «یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ» را بگو. لذا چون یکی از القاب امام هشتم (علیه السلام) رئوف است، «یَا رَئُوفُ» را بر «یَا رَحِیمُ»، مقدّم می دارد و میفرماید موجب گشایش در کارهایتان می شود.(7)
پی نوشت:
1. بحار الأنوار(ط- بيروت)، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، دار إحياء التراث العربي، بيروت، 1403 ق،ج92، ص124.
2. همان، ص125.
3.همان، ص127.
4.همان، ص129.
5.طب الأئمة (عليهم السلام) ،شبّر، عبد الله، دار الإرشاد، بيروت، 1428 ق، ص359.
6.بحار الأنوار(ط- بيروت)، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، دار إحياء التراث العربي، بيروت، 1403 ق،ج90، ص272.
7. http://emam-reza1.mihanblog.com/post/67.
http://askdin.com/comment/1033082#comment-1033082