پرسش:
متاسفانه همسر من بنا به پیشنهاد یکی از دوستانش دعایی را از فردی در مشهد تهیه کرده بودند، تا نسبت به زندگی مشترکمان سرد بشوند، و الان این اتفاق هم افتاده در حدی که خانه های ما از هم جدا شده، دعا را در قبرستان متروکه مابین قبر یک زن و یک مرد دفن کرده بود، خواهش می کنم بفرمایید چگونه اثرش را باطل کنم؟
پاسخ:
راهکارهایی برای ابطال سحر و طلسم وجود دارد که می توانید آنها را به کار ببرید:
۱ ـ پناه بردن به خداوند (گفتن اعوذ بالله من الشیطان الرجیم) و زیاد خواندن سورههای فلق و ناس.
۲- خواندن آیه ۵۱ و ۵۲ سوره قلم (یعنی از: «و إن یکادالّذین ... تا آخر سوره») و هم چنین خواندن «آیة الکرسی».
۳- از امیرالمونین علی (علیه السلام) نقل شده، که فرمودند جهت باطل کردن سحر این جملات را بنویسید و همراه خود داشته باشید:
«بِسمِ الله وَ بِالله، بِسمِ الله وَ ما شاءَالله، بِسم الله لاحَولَ ولاقُوّه الا بالله، قالَ موسی ما جِئتُم بِه السِّحرُ اِنَّ اللهَ سَیُبطِلُهُ اِنَّ اللهَ لا یُصلِحُ عَملَ المُفسِدینَ، فَوَقَعَ الحَقُّ و بَطَلَ ما کانُوا یَعمَلونَ فَغُلِبوا هُنالِکَ وَانقَلَبُوا صاغِرینَ» (1)
۴- همچنین از حضرت روایت شده است:
جهت محفوظ ماندن از سحر و جادو، شبها پس از نماز و روزها پیش از نماز هفت مرتبه بخوانید:
«بِسمِ الله وَ بِالله سَنشُدُّ عَضُدَکَ بِأخیک وَ نَجعَلَ لَکُما سُلطاناً فَلا یَصِلونَ إلَیکُما بِآیاتِنا أنتُما وَ مَن اتَّبَعَکُما الغالِبون»(2)
محمد بن مسلم از امام صادق علیه السلام نقل کرده:
جهت بطلان سحر، این دعا را بنویسید و همراه خود نگه دارید:
«قالَ موسی ما جِئتُم بِهِ السِّحر إنَّ الله سَیُبطِلُه إنّ الله لا یُصلِحُ عَملَ المُفسِدین و یَحِقّ الله الحَقّ بِکلِماتِه و لَو کَرِهَ المُجرِمون اَأنتم أشَدُّ خَلقاً أمِ السماءَ بناها رَفعَ سَمکَها فَسوّاها» تا آخر آیات سوره نازعات. در ادامه: «فَوَقَعَ الحَقُّ و بَطَلَ ما کانُوا یَعمَلونَ فَغُلِبوا هُنالِکَ وَانقَلَبُوا صاغِرینَ و أُلقی السَّحرةُ ساجدین، قالوا آمَنّا بِربِّ العالَمین رَبِّ موسی وَ هارون»(3)
۵- خواندن این آیه نیز جهت خنثی کردن اثر سحر وارد شده است:
«إنَّ ربّکم اللهُ الَذی خَلقَ السَموات وَ الأرض فی سِتةِ أیّام ثُمَّ استوی عَلی العَرش یُغشِی اللیل النَهار یَطْلبه حثیثاً و الشَّمْس وَ القَمر و النُجوم مُسخّرات بِأمره ألاَ لَه الخَلق و الأمر تَبارکَ اللهُ رَبّ العالَمین». «ادْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَةً إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدِینَ وَ لا تُفْسِدُوا فِی الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها وَ ادْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِین». (4)
۶- در صحیفه الرضا از امام رضا (علیه السلام) نقل شده است:
به جهت دفع ضرر سحر و بطلان آن دستت را مقابل صورت قرار بده و بخوان:
«بِسمِ الله الْعَظیم رَبّ الْعرشِ الْعظیم إلاّ ذَهبت و انْقرضت»(5)
۷- علامه کفعمی دعایی به عنوان حدیث قدسی نقل کرده است که خداوند به حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) فرمود:
کسی که دوست دارد از سحر در امان باشد، بگوید:
«اللَّهُمَّ رَبَّ مُوسَی وَ خَاصَّهُ بِکَلَامِهِ وَ هَازِمَ مَنْ کَادَهُ بِسِحْرِهِ بِعَصَاهُ وَ مُعِیدَهَا بَعْدَ الْعَوْدِ ثُعْبَاناً وَ مُلَقِّفَهَا إِفْکَ أَهْلِ الْإِفْکِ وَ مُفْسِدَ عَمَلِ السَّاحِرِینَ وَ مُبْطِلَ کَیْدِ أَهْلِ الْفَسَادِ مَنْ کَادَنِی بِسِحْرٍ أَوْ بِضُرٍّ عَامِداً أَوْ غَیْرَ عَامِدٍ أَعْلَمُهُ أَوْ لَا أَعْلَمُهُ وَ أَخَافُهُ أَوْ لَا أَخَافُهُ فَاقْطَعْ مِنْ أَسْبَابِ السَّمَاوَاتِ عَمَلَهُ حَتَّی تُرْجِعَهُ عَنِّی غَیْرَ نَافِذٍ وَ لَا ضَارٍّ لِی وَ لَا شَامِتٍ بِی إِنِّی أَدْرَأُ بِعَظَمَتِکَ فِی نُحُورِ الْأَعْدَاءِ فَکُنْ لِی مِنْهُمْ مُدَافِعاً أَحْسَنَ مُدَافَعَةٍ وَ أَتَمَّهَا یَا کَرِیم»(6)
۸- صدقه دادن
ان شاء الله با تداوم صدقه، تغییر محل زندگی، و تکرار سوره «یس» مشکلات و نفوس بد از اطراف شما دور خواهد شد؛ و در هر صورت به خداوند و حاکمیت اراده الهی همچنان معتقد باشید؛ چه بسا همین فراز و نشیبها دامی از سوی شیطان باشد که ایمان شما را متزلزل کند؛ لذا با پایداری و استقامت ایمان خود را حفظ کنید، تا در نتیجه شیطان ناامید شود و درهای رحمت الهی به سوی شما باز گردد.
پی نوشت:
1.ابنا بسطام، عبد الله و حسين، طبّ الأئمة (عليهم السلام)، دار الشريف الرضي،قم،1411،ص244.
2.مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار(ط- بيروت)، دار إحياء التراث العربي، بيروت، 1403 ق،ج92،ص125.
3.ابنا بسطام، عبد الله و حسين، طبّ الأئمة (عليهم السلام)، دار الشريف الرضي،قم،1411،ص114.
4.همان،ص46.
5.مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار(ط- بيروت)، دار إحياء التراث العربي، بيروت، 1403 ق،ج92،ص129.
6.شيخ حر عاملى، محمد بن حسن،الجواهر السنية في الأحاديث القدسية (کليات حديث قدسى)،انتشارات دهقان، تهران،ص353.