پرسش:
آیا وقتی امام زمان (عجل الله فرجه) ظهور کنند گناهکاران را بی هیچ مدارایی می کشند؟
پاسخ:
در پاسخ به سؤال شما نکاتی را تقدیم می کنیم:
اولاً در بحث انتظار سه نوع دیدگاه مطرح است: 1. انتظار عامیانه 2. انتظار عالمانه 3. انتظار عارفانه، چنین تصوری که برخی به غلط گمان می کنند امام زمان (عجل الله فرجه) در وقت ظهور همه مخالفان و گناهکاران را از دم تیغ می گذراند تصوری عامیانه و انحرافی است، چنین نگاه نادرستی، موجب می شود مردم در ذهن خودشان از امام زمان یک سلطان اقتدارگرا و ظالم بسازند که برای رسیدن به قدرت، از هیچ اقدامی در برخورد با مخالفان و گناهکاران دریغ نمی کند. فلذا به جای آنکه جوامع بشریِ خسته از ظلم و فساد با هر عقیده و مسلکی، تلاش کنند مقدمات ظهور منجی را فراهم کنند خودشان به صفی واحد در برابر ظهور قرار بگیرند و مخالف تحقق آن باشند.(1)
ثانیاً عموم مردم معمولاً از سر ناآگاهی و جهل مرتکب گناه و معصیت می شوند چنانکه شهرت یافته، انسان ممکن الخطاست از طرفی نیز، بسیاری از گناهکاران آگاه هم فریب خورده اند. با این وجود، علیرغم علم خدای متعال به همه اینها، بندگانش را صاحب عقل و اختیار آفریده و نسبت به آنها رئوف و مهربان و بخشاینده است، از اینرو باب توبه را بروی ایشان گشوده و مکرر دعوت به توبه و اصلاح نموده است، و از طریق پیامبرش نیز مردم را دعوت به توبه نموده است.(2)
ثالثاً امام (علیه‌السلام) نمونه حقیقی انسان کامل، خلیفة الله، حجة الله، مظهر اتمّ اسمای الهی و منصوب همان خدای رحمان و رحیم و جانشین همان رسول مهربانی است،(3) فلذا ایشان همه‌ی بندگان خدا، به ویژه مسلمین و بالاخص شیعیان و یاران خود را بسیار دوست دارند و به صورت دائم و مستمر مورد تفقد و مرحمت قرار می‌دهند، هر چند که گناهکار باشند. در حقیقت امام زمان (علیه السلام) در برخورد با افراد گناه پیشه، حتی مخالفین جاهل و غیر معاند، ابتداءً آنها را به اسلام و حقیقت دین و تبعیت از ولایت خود دعوت می کنند و قبل از هرگونه برخوردی آنها را به راه توبه و صلاح و پرهیزکاری فرا می خوانند.
بنابراین، بر خلاف تصوری که بعضی بر اساس برخی روایات، معتقدند مقارن ظهور حضرت، باب توبه بسته می شود، و گناهکاران راه خلاصی و نجات ندارند باید گفت: چنین تصوری با خُلق و خوی قرآنی و محمدی امام عصر (عجل الله فرجه) سازگاری نداشته و به علاوه یکسری از روایات نیز به صراحت با دیدگاه توبه ناپذیری حضرت مهدی (علیه السلام) پس از ظهور در تعارض است به نظر می رسد مسئله بسته شدن ابواب توبه مربوط به بخشی از قیام حضرت است که مراحل روشن گری توسط ایشان و صحابی و یارانشان به اتمام رسیده است و در واقع بر همگان درباره حقانیت اهل بیت (علیهم السلام) حجت تمام شده باشد. (4) در واقع حضرت مهدی (علیه السلام) تنها با کسانی می جنگند که جز زبان شمشیر چیزی نمی فهمند و شمشیر انتقام ایشان فقط بر گردن ستمگران و پیروان ایشان فرود می آید و ایشان به سیره و روش پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله ) رفتار می کنند. (5)
پی نوشت ها:
1. ر.ک: انتظار عامیانه، عالمانه و عارفانه، علیرضا پناهیان، نشر بیان معنوی، فصل انتظار عامیانه، تلخیص با کمی تغییر.
2. «قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ؛ ای پیامبر به مردم بگو: اى بندگان من- كه بر خويشتن زياده روى روا داشته ايد- از رحمت خدا نوميد مشويد؛ در حقيقت، خدا همه گناهان را مى آمرزد، كه او خود آمرزنده مهربان است.» الزّمر، آیه 53.
3. چنانکه در زیارات می‌خوانیم: «السلام علیک یا امام الرحمة»، مفاتیح الجنان، دعای توسل.
4. ر. ک: امام مهدی و توبه پذیری، نصرت الله آیتی . مشرق موعود، شماره سوم .
5. شیخ محمد عبده، تفسیر المنار، ج2، ص 215 به نقل از علی رضا رمضانیان ، شهاب ثاقب.