ناد علی

پرسش:
می گویند «نادعلی» را شب جمعه چند بار بخوانید و فوت کنید سمت کسی که می خواهید مطیع شما شود. چند بار باید خونده شود؟ و آیا این صحت دارد؟

 

 

پاسخ:

در سایت ها و فضاهای مجازی، ختم یا دعای «ناد علی» زیاد است و آن را از جمله دعاهای قرآنی و یا دعایی که در کتب حدیثی و روایی شیعه آمده است، معرفی کرده اند؛ در حالی که چنین دعایی، نه دعای قرآنی است و نه در منابع روایی و حدیثی طراز اول و مشهور، آمده است؛ در منابعی هم که آمده است، بدون سند متصل به معصوم است لذا از نظر روایی و حدیثی معتبر نیست و نمی توان ان را به دین و یا به معصوم نسبت داد.

 

 

افزون بر این که اصلا در زمینه جلب محبت و مطیع کردن دیگران و به دست آوردن قلب آن ها و...، روایت یا دعایی از معصوم نداریم و آن چه در سایت ها و... آمده اعتبار ندارد و با معیارهای دینی و اسلامی سازگار نبوده و قابل پذیرش نیست.

 

لذا این که گفته شده چنین ختمی برای مطیع کردن دیگران خوب است و در شب جمعه و به تعداد ... خوانده شود، هیچ وجاهت و اعتباری ندارد و خرافه و بی اساس است.

 

«ناد علی صغیر»

در «مصباح کفعمی» دو بیت شعر آمده که تکرار آن را برای پیدا شدن گمشده، مفید می داند:

 

«نَادِ عَلِيّاً مَظْهَرَ الْعَجَائِبِ * تَجِدْهُ عَوْناً لَكَ فِي النَّوَائِبِ

 

كُلُّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَيَنْجَلِي * بِوَلَايَتِكَ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا عَلِي»(1)

 

ترجمه:

بخوان علی را که مظهر صفات عجیبه است، تا بیابی او را یاری کننده  در سختی ها

هر ناراحتی و غمی، حل و رفع می شود به ولایت تو ای علی ای علی ای علی.

 

نقد:

لازم به ذکر است که برای این مطلب، هیچ سند روایی نقل نشده و فقط آمده: «وَ رَأَيْتُ بِخَطِّ الشَّهِيدِ» یعنی نوشته ای به خط شهید(ره) دیدم که چنین نوشته بود.

 

لذا اعتبار حدیثی و روایی ندارد و نمی توان چنین مطلبی را حدیث از معصوم دانست.

 

 

علامه مجلسی(ره) در «بحار الانوار» نیز همین دو بیت شعر را می آورد و می گوید پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) در جنگ احد، چنین ندا داده شد.(2)

 

نقد:

لازم به ذکر است که ایشان نیز سند معتبری برای این مطلب نیاورده است؛ لذا نمی توان آن را به معصوم نسبت داد.

 

 

افزون بر این که در پاورقی و در توضیح این دو بیت شعر، گفته شده:

«الجملة الأخيرة فيها غرابة و لا تلائم سابقها، و الظاهر أنّها من زيادة بعض الجهلة، او الصوفية المضلة الذين يزعمون أن هذه الجملات تكون دعاء فيذكرونها وردا و ذكرا، غفلة عن معناها، بل بعضهم يرون للمداومة على ذكرها فضيلة ليست للصلاة، حفظنا اللّه عن البدع و اتباع الاهواء»

 

یعنی جمله آخر، با بقیه متن، غرابت و ناسازگاری دارد و ظاهر این است که افراد جاهل یا صوفیه گمراه، غافل از معنای این جملات، تصور کرده اند که این جملات، دعا هستند لذا آن ها را به عنوان ذکر و ورد، در ادامه این مطلب آورده اند. بلکه برخی از آن ها برای مداومت در گفتن این ذکر، گفته اند فضیلتش بیشتر از نماز خواندن است. خداوند ما را از بدعت و از پیروی هوای نفس، حفظ کند.(3)

«ناد علی کبیر»

 

علامه مجلسی(ره) دعای طولانی ای با نام دعای «ناد علی» می آورند؛ آن دعا بدین شرح است:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ نَادِ عَلِيّاً مَظْهَرَ الْعَجَائِبِ تَجِدْهُ عَوْناً لَكَ فِي النَّوَائِبِ لِي إِلَى اللَّهِ حَاجَتِي وَ عَلَيْهِ مُعَوَّلِي كُلَّمَا رَمْيَتُهُ وَ رَمَيْتَ مُقْتَضَي كُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَيَنْجَلِي بِعَظَمَتِكَ يَا اللَّهُ وَ بِنُبُوَّتِكَ يَا مُحَمَّدُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ بِوَلَايَتِكَ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ يَا عَلِيُّ أَدْرِكْنِي بِحَقِّ لُطْفِكَ الْخَفِيِّ، اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ أَنَا مِنْ شَرِّ أَعْدَائِكَ بَرِي‏ءٌ بَرِي‏ءٌ بَرِي‏ءٌ اللَّهُ صَمَدِي بِحَقِّ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ يَا أَبَا الْغَيْثِ أَغِثْنِي يَا عَلِيُّ أَدْرِكْنِي يَا قَاهِرَ الْعَدُوِّ وَ يَا وَالِيَ الْوَلِيِّ يَا مَظْهَرَ الْعَجَائِبِ يَا مُرْتَضَى عَلِيُّ، يَا قَهَّارُ تَقَهَّرْتَ بِالْقَهْرِ وَ الْقَهْرُ فِي قَهْرِ قَهْرِكَ يَا قَهَّارُ يَا ذَا الْبَطْشِ الشَّدِيدِ أَنْتَ الْقَاهِرُ الْجَبَّارُ الْمُهْلِكُ الْمُنْتَقِمُ الْقَوِيُّ وَ الَّذِي لَا يُطَاقُ انْتِقَامُهُ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ وَ إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ حَسْبِيَ اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ نِعْمَ الْمَوْلَى وَ نِعْمَ النَّصِيرُ يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ أَغِثْنِي يَا رَاحِمَ الْمَسَاكِينِ ارْحَمْنِي يَا عَلِيُّ وَ أَدْرِكْنِي يَا عَلِيُّ أَدْرِكْنِي يَا عَلِيُّ أَدْرِكْنِي بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.»(4)

 

 

نقد:

صرفا به نقل دعا اکتفا شده و هیچ سندی برای این دعا، نقل نشده است. البته ممکن است ایشان اصلا ادعا نداشته باشد که این دعا از معصوم است، بلکه فقط با توجه به مضمون آن که خوب است، آن را آورده است.

 

 

بنا بر این؛

دعا یا ذکر «ناد علی»:

 

ـ مضمونش مشکلی ندارد و خوب است.

ـ چون سند متصل به معصوم ندارد، لذا باید گفت چنین روایتی از معصوم نداریم و نمی توان آن را به معصوم نسبت داد.

ـ چیزی با عنوان ختم «ناد علی» نداریم.

ـ این آدابی که برای خواندن آن، در سایت ها ذکر شده است؛ اعتباری ندارد یعنی پشتوانه دینی و روایی ندارد.

ـ این که ذکر «ناد علی» موجب تصاحب دل دیگران و به دست آوردن محبت آن ها و مطیع خود کردن آن ها می شود و...، از خرافات و مطالب بی پایه و اساس است و قابل پذیرش نیست.

 

 

پی نوشت ها:
1. كفعمى، المصباح للكفعمي(جنة الأمان الواقية)، ناشر: دار الرضي(زاهدي) ـ قم‏، چاپ 1405ق، چاپ دوم‏، ص 183.
2. مجلسی، بحار الأنوار، ناشر: دار إحياء التراث العربي‏ ـ بيروت‏، 1403 ق‏، چاپ دوم‏، ج ‏20، ص 73.
3. همان، پاورقی.
4. مجلسى، زاد المعاد- مفتاح الجنان‏، محقق/مصحح: اعلمى، ناشر: موسسة الأعلمي للمطبوعات‏ ـ بيروت‏، 1423 ق‏، چاپ اول‏، ص 429.

http://askdin.com/comment/1035879#comment-1035879