پرسش:
احساس میکنم کسی دوستم نداره و باهام دوست نمیشه. آیا دعایی برای دوست پیدا کردن وجود داره. البته از جنس مخالف میخواستم دوست داشته باشم. نمی دونم با دعا میشه به این هدف رسید؟
پاسخ:
خداوند میفرماید: «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا؛ يعنى همانا آنانكه ايمان آوردند و كارهاى صالح انجام دادند، خداوند محبتشان را در دلهای مردم جای میدهد».(1)
ودّ به معنای دوستی پایدار است که طبق این آیه شریفه تنها در سایه ایمان و عمل صالح قابل دستیابی است. در مقابل قرآن کریم از دوستی هایی سخن می گوید که به زودی تبدیل به دشمنی میشود.
«الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ؛ دوستان در آن روز دشمن يكديگرند، مگر پرهيزگاران!»(2)
دلبستگی و علاقه به جنس مخالف اگر در بستر ازدواج با او شکل بگیرد میتواند تضمین کننده رابطه و دوستی با او باشد. در غیر این صورت تنها دستمایه ای برای حسرت و مقدمه ای برای دشمنی خواهد شد.
قرآن کریم از نوعی دعا سخن به میان آورده است که دعاکننده گمان میکند خیر خود را می طلبد در حالی که در حال طلبیدن شرّ و بدی است. خداوند علت چنین درخواست هایی را عجول بودن انسان معرفی میکند. او خواسته ها و نیازهایی دارد که از راه حلال امکان تامین آن وجود دارد. اما عجله او باعث میشود با حرام ذائقه خود را آلوده نماید.
«وَ يَدْعُ الْإِنْسانُ بِالشَّرِّ دُعاءَهُ بِالْخَيْرِ وَ كانَ الْإِنْسانُ عَجُولا؛ انسان (بر اثر شتابزدگى)، بديها را طلب میكند آن گونه كه نيكيها را می طلبد و انسان، هميشه عجول بوده است!»(3)
بنابراین به وسیله دعا نمی توان به مقاصد حرام (از جمله دوست یابی از جنس مخالف) دست یافت. اما اهداف مشروع مانند به دست آوردن محبوبیت، یافتن همسر مناسب و ازدواج، ... قابل دستیابی است.
پی نوشت ها:
1. مریم، 96.
2. زخرف، 67
3. اسراء، 11.