سوال:
چرا علی رغم حضوركتاب هدايت خداوند در ميان ما که ظاهراً داريم از آن پيروي مي كنيم روز به روز وضعيتمان بدتر و غم انگيز تر مي شود؟
جواب:
همان طور که در سوالتان نیز اشاره کردید، ظاهراً کتاب خدا در میان ماست و به آن عمل می شود؛ ولی اگر نگاهی به رفتارهای فردی و اجتماعی مردم ایران داشته باشیم در بسیاری از موارد نه تنها ما عامل به قرآن و دستورات آن نیستیم بلکه بر خلاف آن رفتار می کنیم. البته نباید سیاه نمایی هم کرد در بسیاری از حوزه های علمی و سیاست گذاری وضعیت ما از قبل بهتر است و نباید آنها را نادیده گرفت.
توضیح بیشتر:
این روز ها تبلیغات شدید رسانه های غربی، عربی ، برای ایجاد یک جنگ روانی، جهت ناکارآمد نشان دادن نظام دینی و در نتیجه ناامید کردن مردم از نظام، صورت گرفته است و متاسفانه تا حدودی هم موفق بوده اند. گر چه این تبلیغات نظام جمهوری اسلامی را هدف گرفته ولی هدف اصلی آن ناکارآمد نشان دادن نظام دینی است آنها با سلطه تبلیغاتی خود به هر نحوی می خواهند نظام دینی را ناموفق نشان داده و مردم را به این نتیجه برسانند که با عمل به دین نمی توان به سعادت دنیوی رسید و کارکرد دین و آموزه های دین مربوط به زندگی فردی و آخرتی است.
نظام سلطه با تمام ابزاری که در اختیار دارد در پی این مقصود است و از هیچ چیزی در این مسیر فرو گذار نمی کند.
ما در ادامه به برخی از این اقدامات خصمانه اشاره می کنیم:
1- القاء اختلاف بین امت های اسلامی و به آشوب کشاندن منطقه خاور میانه به عنوان مهد تمدن اسلامی (ایجاد تفکر تکفیر و گروه های تروریستی به عنوان جهاد اسلامی)
2- ایجاد جنگ های نیابتی در دل کشور های اسلامی
3- ایجاد فشار اقتصادی و تحریم بر کشورهای مستقل اسلامی مخصوصا ایران
4- تهاجم وسیع تبلیغاتی و جنگ روانی
5- تهاجم فرهنگی وسیع برای تخریب اعتقادی و فرهنگی کشورهای اسلامی و ....
شما ببینید با این همه تهاجم و تفرقه و اقدامات خصمانه، چقدر کارایی اجرایی و عملیاتی یک کشور پایین می آید؟ ایران را به عنوان یک کشوری که می خواهد با فرهنگ دینی و سیاست دینی به طور مستقل از غرب و شرق حرکت کند و روی پای خود بایستد را در طول این 40 سال مطالعه کنید! 8 سال جنگ مستقیم، 40 سال تحریم های گسترده ، ایجاد نا امنی و تروریست در مناطق مختلف کشور، 17000 نفر شهید ترور و ...(1)
با این وجود می بینیم در آنجاهایی که به آموزه های دینی عمل کرده ایم پیشرفت های قابل توجهی کرده ایم که اگر لازم بود در ادامه به آن اشاره می کنیم.
اما مطلب دیگر این است که واقعا ما در کشور های اسلامی چقدر به قرآن عمل می کنیم و کرده ایم؟
ما کاری به شخص نداریم، فرهنگ عمومی کشور خودمان را ببینید؛ آیا یک فرهنگ دینی است آیا به قرآن عمل می کنیم؟
رکن کار آمدی نظام اسلامی و هر نظامی که در یک کشوری حاکم است، فرهنگ عمومی است. فرهنگ عمومی یک کشور بسیار تعیین کننده است. گاهی می شنویم که فرهنگ عمومی در فلان کشور به گونه ای است؛ که بسیار مسئولیت پذیر هستند. یا فلان کشور در فرهنگ عمومی کار بسیار منظم هستند. یا فلان کشور در انجام کارهای محوله بسیار پر کار هستند که ساعت کار مفید برخی از کشور ها به 8 ساعت در روز می رسد ولی می بینیم برخی از این شاخصه ها در کشور ما (به خاطر وجود دست های استعماری در حدود 200 سال در این کشور و ادامه این فرهنگ تثبیت شده تا کنون) بسیار نا بسامان است و تغییر این فرهنگ در بستر زمان 40 ساله بسیار مشکل است : چند نمونه درباره فرهنگ عمومی در کشور مثال می زنم: متوسط ساعت کار در ایران روزانه 2 ساعت و در هفته 11 ساعت است و در سال 800 ساعت است (در حالی که این ساعت در کشوری مثل ژاپن 2420 ساعت است)(2) در مقابل فرهنگ عمومی ایران در مصرف کالاها بسیار عجیب و متاثر کننده است! به عنوان نمونه ایرانیان 6 برابر سرانه عمومی در جهان مصرف می کنند. (در اقلامی مانند نان، انرژی) ایرانی ها 80 درصد بیشتر از میانگین جهانی آب مصرف می کنند! گردش مالی لوازم آرایش در ایران حدود دو میلیارد و 400 میلیون دلار است که این رقم ایران را به عنوان بزرگترین مصرف کننده لوازم آرایش در خاورمیانه معرفی می‌کند!(3)
آیا این نوع مصرف و مصرف گرایی و پایین بودن کارایی و اسراف و تبذیر با فرهنگ قرآن و آموزه های دین سازگار است؟ آیا واقعا ما به قرآن عمل می کنیم؟
اگر کمی به عقب برگردیم، می بینیم زمانی مسلمانان به خاطر همین عمل به آموزه های دینی و قرآنی، به عنوان تمدن پیشرو و در صدر کشورهای جهان بودند؛ اما امروزه به خاطر دامن زدن به اختلافات و فراموش کردن آموزه های اصیل این گونه گرفتار شده اند.
گوستاولوبون می گوید: "بعضی ها عار دارند اقرار کنند که یک قوم کافر و ملحدی (مسلمانان) سبب شده اروپای مسیحی از حال توحش و جهالت خارج گردد و از این رو، آن را مکتوم نگاه می دارند ... نفوذ اخلاقی همین مسلمانان آن اقوام وحشی اروپا را که سلطنت روم را زیر و زبر نمودند، داخل در طریق بشریت نمود. و نیز نفوذ عقلانی آنان دروازه علوم و فنون و فلسفه را که از آن به کلی بی خبر بودند به روی آنان بازکرد و تا ششصد سال استاد ما اروپائیان بودند." (4)
قرآن می فرماید:«إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ» خدا حال هیچ قومی را دگرگون نخواهد کرد تا زمانی که خود آن قوم حالشان را تغییر دهند (و از نیکی به بدی شتابند) (5)
بنابر این؛ علت اصلی این افول در کشورهای اسلامی، عمل نکردن به آموزه های اسلامی، و همچنین دسیسه ها و نقشه های شوم کشورهای استکباری بوده است. و امام راحل (رحمه الله علیه) با انقلاب اسلامی جلوی این پسرفت را گرفت و به شهادت محققان بین المللی حرکت شتابنده اکثر شاخص های توسعه و پیشرفت در نظام اسلامی مثبت بوده است و البته نباید کمبود ها و نقص ها را کتمان کرد.
پی نوشت ها:
1- خبرگذاری صدا و سیمای جمهوری اسلامی، کد خبر ۱۶۹۳۹۴۳ .
2- خبرگذاری مهر، کد خبر 1604196.
3- خبرگذاری تابناک، کد خبر: ۲۲۸۳۴۱ .
4- به نقل از: مطهری، مرتضی، انسان و سرنوشت، چاپ ششم، انتشارات صدرا، 1361، ص 6 - 9
5- رعد: 11.
http://www.askdin.com/showthread.php?t=64211&p=1012222&viewfull=1#post10...