شجره نامه بنی هاشم و بنی امیه و بنی عباس

پرسش:
شجره نامه ای مشتمل بر بنی هاشم و بنی امیه و بنی عباس به صورت مفصل موجود هست؟
 

پاسخ:
شجره نامه بنی هاشم:
عبد مناف پسری به نام هاشم داشت، هاشمی پسری به نام عبدالمطلب داشت،عبدالمطلب پسرانی به نام های عباس، ابوطالب، عبدالله و حمزه و .... داشت.
عبدالله، پدر پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) بود؛ ابوطالب پدر جعفر، عقیل و حضرت علی (علیه السلام).
از جعفر، عبدالله بن جعفر و از عقیل، حضرت مسلم و ازحضرت علی، امام حسن و امام حسین (علیهم السلام) بودند.
البته در هر گروه فرزندان دیگری نیز بودند که به مهم ترین آنان اشاره شد.


شجره نامه بنی امیه:

«بنی امیه» یا «امویان» عنوان کلی طایفه‌ای از خاندان بزرگ قریش است که از سال 41 هجری قمری تا 132 هـ.ق، یعنی حدود 91 سال بر سراسر جهان اسلام حکومت کردند. نسب آنها به "امیه بن عبد شمس بن عبدمناف" برادرزاده "هاشم بن عبدمناف" می‌رسد. مرکز حکومت عربی محض آنها «شام» و پایه‌گذار حکومت آن‌ها "معاویة بن ابی‌سفیان" بود.








شجره نامه بنی عباس:
«بنی عباس» سلسله‌ای بودند که پس از خلفای اموی به قدرت رسیدند و رهبری جهان اسلام و حکومت مسلمین را در اختیار گرفتند. تمامی آنان از نوادگان عباس بن عبدالمطلب، عموی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، بودند و به همین جهت آنان را بنی عباس (فرزندان عباس) یا عباسیون می‌نامند.
قیام عباسیون به رهبری ابومسلم خراسانی پس از حرکت مخفی 50 ساله علیه امویان به نتیجه رسید و در سال 132 هجری قمری، سفاح، اولین خلیفه عباسی، بر کرسی خلافت تکیه زد.
عباسیان در زمره قبیله قریش از شاخه بنی هاشم به حساب می آمدند. جد بزرگ آنان عباس بن عبدالمطلب عموی کوچک پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بود. نسب ابوالعباس سفاح و عبدالله منصور دو خلیفه نخستین که سایر خلفای عباسی از نسل آنان می باشند عبارت اند از: عبدالله (سفاح یا منصور) بن محمد بن علی بن عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب می باشد.

حکومت عباسیان با خلافت ابوالعباس سفاح آغاز شد و با مرگ مستعصم توسط مغولان به پایان رسید. آنان نزدیک به 524 به عنوان خلیفه مسلمین بر سرزمین های اسلامی حکومت کردند. مورخان حکومت عباسی را بر اساس نیروهای خلافت و تحول اوضاع سیاسی و شکوفایی زندگی فرهنگی و فکری به چهار عصر تقسیم کردند.(1)

عصر اول: دوران نیرومندی، گسترش و شکوفایی. از خلافت ابوالعباس سفاح تا پایان خلافت واثق (132-232ق / 750-847 م)
عصر دوم: دوران نفوذ ترکان. از آغاز خلافت متوکل تا خلال خلافت مستکفی. (232-334 ق / 847-946ک)
عصر سوم: دوران نفوذ آل بویه ایرانی. از میان خلافت مستکفی آغاز و تا میانه های خلافت قائم به پایان می رسد. (334-447 ق / 946-1055 م)
عصر چهارم: دوران نفوذ سلجوقیان ترک از حکومت قائم تا مرگ مستعصم عباسی. (447-656 ق / 1055-1258 م)

پی نوشت:
1. دولت عباسیان، محمدسهیل طقوش، ترجمه حجت الله جودکی، با اضافاتی از رسول جعفریان، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، 1394.ص27.

http://www.askdin.com/showthread.php?t=64146&p=1006234&viewfull=1#post10...