پرسش:
فردی مانند حضرت فاطمه سلام الله علیها که در منتهای مقام عرفانی و ذوب در تعبد بندگی خداست و تمام وجود ایشان تسلیم رضای الهی است و از طرفی میداند که مقام پدرشان در دوران پس از مرگ چقدر رفیع است چرا باید اینقدر در فراق ایشان بی تابی کنند ؟ در حالی که فرزند ایشان حضرت زینب سلام الله علیها در مصائب عظیمی که در واقعه عاشورا متحمل شدند اینقدر بیتابی نکردند و همه را زیبایی دیدند.
پاسخ:
شرایط حضرت زینب با شرایط مادرش کاملا متفاوت بود زنی که قافله سالار کاروان اسیران بود باید آن گونه عمل می نمود وآن طور سخن می گفت . گذشته از این زینب سلام الله علیها هم پیوسته در اندوه برادر بی صبری داشت ولی در مقابل دشمن آن گونه سخن گفت . چه این که امام حسین به او توصیه نمود که مسولیت شما در این کار فراتر از این بی قراری ها ست .
حال باید گفت :
اولا _گریه حضرت فاطمه زهرا(س) تنها برای از دست دادن پدر نبود، بلکه با آن گریه ها مردم را به یاد دردها و رنجهایی می انداخت که حضرت فاطمه زهرا(ص) از هیئت حاکمه دیده بود. همچنین حقیقت این است که مردم مدینه از گریه حضرت فاطمه ناراحت نمیشدند، بلکه این هیئت حاکمه بود که از این گریه ها رنج می بردند و هیئت حاکمه اعتراض میکردند، نه اهل مدینه .حضرت فاطمه (ع) بعد از رحلت پیامبر به فاصله کوتاهی به پدرش ملحق شد. در این فاصله اندک گریه و حزن آن حضرت برای پدرش چیزی طبیعی و از طرف دیگر مردم نیز خود را در آن مصیبت عظمای بشری صاحب عزا می دانستند. پس چطور اعتراض می کردند؟(1)
دوم این که: بر فرض صحت حدیث حقیقت این است که گریه فاطمه (س) در كنار قبر پدرش با حالتي از حزن و اندوه و دلتنگي و دل شكستگي آسایش مردم را بر هم نزد؛ بلکه هیئت حاکمه را زجر می داد!! زیرا حاکمان جدید می بایست در مسجد پیامبر و در کنار منبر شریف آن حضرت جایی که فقط چند متر از خانه فاطمه فاصله داشت حضور فیزیکی داشته باشند، لذا حاکمان ،او را از گریه منع می کردند ، چرا كه وقتي مردم از جهت حزن و گريه ايشان سوال مي كردند انحراف خط نبي اكرم و هدايتي را كه ايشان بنا نهاده بود در پاسخ گریه مي دیدند.
سوم این که:
گریه دختر پیامبر (ص) در شب بیشتر آسایش مردم را به هم می زد تا روز زیرا مردم در روز برای انجام کارهای روزانه در مزارع وکارهای دیگر پراکنده می شدند پس شایسته این است که حضرت شب در بیت الاحزان باشد نه روز و حال آنکه اینطور نبوده حضرت روزها به بیت الاحزان می رفته از این رو مزاحمتی هم برای دیگران نداشته (2) به هر حال با این وجوهی که از اخبار استفاده می شود معلوم می شود حضرت هیچ مزاحمتی را برای مردم عادی فراهم نکرده است .
چهارم این که گریه های حضرت زهرا و با عصمت او منافات ندارد چون در مرگ پیامبر همه عالم گریان شد لذا امیر مومنان فرمود : لقد قبض رسول الله صلی الله علیه و آله و ... فضجت الدار و الافنیه ملا یهبط و ملأ یعرج و ما فارقت سمعی هینمه منهم یصلون علیه حتی واریناه فی ضریحه. (3)
رسول خدا صلی الله علیه و آله قبض روح گردید در حالی که (گویی) در و دیوار خانه اش به ضجه در آمده بودند. گروهی (از فرشتگان) به زمین می آمدند و گروهی به آسمان می رفتند، گوش من از صدای آهسته ی آنان که بر آن حضرتنماز می خواندند خالی نمی شد، تا آنگاه که او را در ضریح خود به خاک سپردیم.
برای چنین مصیبتی بی صبری فاطمه کاملا قابل درک است .
پی نوشتها:
1. سید جعفر مرتضی عاملی، رنج های حضرت زهرا (س)، مترجم محمد سپهری،(ترجمه مأساة الزهرا،) قم، انتشارات تهذیب، چاپ سوم، 1382 ش، ص302-303
2. سید جعفر مرتضی، رنجهای حضرت زهرا ،قم، انتشارات تهذیب ، سال 1382، ص 302.
3. نهج البلاغه . خطبه 197
دیدگاه جدیدی بگذارید