خداوند چگونه انتقامم را میگیرد؟

پرسش:
من دختری 34 ساله هستم، سال پیش با فردی آشنا شدم و با هم قرار بر ازدواج گذاشته و خانواده ام را هم در جریان گذاشتیم. هر چه گذشت وابسته و دلبسته تر شدم، اما بعد از مدتی رابطه اش را با من قطع کرد.
بعد از این مسئله گریه و آه و غصه دامنم را گرفته و از دیدن عروسی های مردم حسرت میخورم. مدت هاست در حال پرخاش به دیگرانم، اعضای خانواده ام را کتک میزنم. فقط میخواهم بدانم مجازات این آدم در آخرت چیست؟

پاسخ:
در خصوص سوالتان باید به چند نکته توجه بفرمایید:

نکته اول: مجازات اخروی
در این شکی وجود ندارد که چنین رفتاری در نگاه خدا بسیار ظلم بزرگی محسوب میشود تا جایی که امیرالمومنین(علیه السلام) آن را در حد کفر بیان می کند: «الْمَكْرُ بِمَنِ ائْتَمَنَكَ كُفْر»؛ فریب دادن كسی كه به تو اطمینان كرده، كفر است.(1)

بنابراین مجازات سنگینی در آخرت متوجه ایشان خواهد بود که بسیار سنگین تر از مجازاتی است که اگر در دنیا قرار بود او را مجازات کنیم، تعیین می کردیم. این را باقاطعیت می توانیم بگوییم که این مجازات به اندازه ای هست که شما را راضی کرده، و او را به گونه ای پشیمان سازد که آرزوی بازگشت برای جبران کند.

در روایات نسبت به حق الناس ظرافت هایی عجیبی بیان شده که انسان را به شگفتی وا میدارد، کوچکترین رفتار یا گفتاری که مستقیم یا حتی غیر مستقیم موجب ظلم به دیگری شود مجازات خواهد داشت، امام باقر(علیه السلام) می فرمایند:

«يُحْشَرُ الْعَبْدُ يَوْمَ‏ الْقِيَامَةِ وَ مَا نَدِيَ دَماً فَيُدْفَعُ إِلَيْهِ شِبْهُ الْمِحْجَمَةِ أَوْ فَوْقَ ذَلِكَ فَيُقَالُ لَهُ هَذَا سَهْمُكَ مِنْ دَمِ فُلَانٍ فَيَقُولُ يَا رَبِّ إِنَّكَ لَتَعْلَمُ أَنَّكَ قَبَضْتَنِي وَ مَا سَفَكْتُ دَماً فَيَقُولُ بَلَى سَمِعْتَ مِنْ فُلَانٍ رِوَايَةَ كَذَا وَ كَذَا فَرَوَيْتَهَا عَلَيْهِ فَنُقِلَتْ حَتَّى صَارَتْ إِلَى فُلَانٍ الْجَبَّارِ فَقَتَلَهُ عَلَيْهَا وَ هَذَا سَهْمُكَ مِنْ دَمِهِ»؛ در روز قیامت فردی که هرگز خونی نریخته محشور میشود، اما به اندازه خون حجامت یا کمی بیشتر به دست او می دهند، و می گویند این سهم توست در خون فلان مقتول! میگوید خدایا تو میدانی من خون کسی را نریختم، ندا می آید: بله، اما چیزی را شنیدی و روایت کردی تا به گوش فلان جبار رسید و او را به خاطر آن کشت، و این سهم تو از آن خون است!(2)

این روایات نشان میدهد کوچکترین رفتاری که موجب بر هم خوردن آرامش، و یا آسیب رسیدن به ناحق به دیگران شود حتی اگر با واسطه هم باشد در روز قیامت حسابرسی خواهد شد. در مورد حقی که از شما ضایع شده نیز خیالتان راحت باشد، خدایی که به تک تک ثانیه ها و لحظات غصه خوردن های شما آگاه است، به ذره ذره فشار روحی از بابت این ماجرا آگاه است تمام اینها را محاسبه خواهد کرد، از این بابت هیچ دغدغه ای نداشته باشید.

نکته دوم: آثار وضعی ظلم
نکته دیگر اینکه ظلم از آن گناهانی است که دارای آثار وضعی است، یعنی علاوه بر آخرت، حتی در همین دنیا نیز آثار و عواقب آن دامن انسان را خواهد گرفت.
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند:
«الذُّنُوبُ الّتى تُنزِلُ النِّقَمَ عِصیانُ العارِفِ بِالبَغىِ وَ التَطاوُلُ عَلَى النّاسِ وَ الاِستِهزاءُ بِهِم وَ السُّخریَّةُ مِنهُم»؛ گناهانى که باعث نزول عذاب مى‏شوند، عبارت‏اند از: ستم کردن شخص از روى آگاهى، تجاوز به حقوق مردم، و دست انداختن و مسخره کردن آنان(3)

پیامبر(صلی الله علیه و آله) نیز می فرمایند: «ثلاثٌ مَن كُنَّ فیهِ فَهِىَ راجِعَةٌ عَلى صاحِبِها: اَلبَغىُ و َالمَكرُ و َالنَّكثُ»؛ سه چيز است كه در هر كه باشد بصاحب خود باز ميگردد ستم و مكر و پيمان‏ شكنى‏.(4)

بنابراین علاوه بر مجازات اخروی، این ظلم در دنیا نیز قطعا آثار و عوارضی دارد که دامن انسان را خواهد گرفت.

نکته سوم: در حال زندگی کنید، نه گذشته...
نکته سوم که بسیار مهم است این است که شما نباید در گذشته بمانید، این شخص ارزش این را ندارد که بخشی از ذهن و قلبتان را صرف فکر به او کنید؛ فرقی نمی کند این فکر از روی عشق است یا نفرت، به هر حال بخشی از ذهن و قلب شما تسخیر شده و انرژی مثبت شما تحلیل می رود، شور و نشاط شما از بین میرود، و پرخاش گر و بداخلاق خواهید ماند.

در گذشته نمانید؛ اینکه به فکر ظلم این شخص به خودتان باشید یا نباشید در مجازات او نقشی ندارد، آن کسی که قرار است حسابرسی کند هرگز فراموش نمی کند، ما باید به فکر خودمان باشیم، نباید اجازه بدهیم شخصی بیاید آرامش ما را به هم بزند و برود و با رفتن او ما همچنان متلاطم بمانیم.
باید این شخص را از زندگی مان بیرون کنیم، و حتی از روی نفرت و کینه هم به او فکر نکنیم، چون با این افکار نه تنها گذشته ما اصلاح نمی شود، بلکه حال و آینده ی ما هم خراب میشود.

البته میدانم این کار دشوار و زمان بَر است اما شدنی است، به این توجه داشته باشید که مدافع شما خداوندی است که ریزترین ظلم ها نه از چشمش پنهان می ماند، و نه فراموش می کند، وقتی قرار است این خدا که حامی مظلومین است حسابرسی کند، و وقتی قرار است ما بیش از آنچه که ضرر کرده ایم از طرف مقابل بستانیم، پس این همه دغدغه و اضطراب و ناراحتی و غصه چرا؟! این مسئله باید برای شما حل شده باشد.

گام بعدی که یک پله بالاتر است و فقط در حد توصیه ای از جانب خدا و دین برای رشد انسان بیان می کنم این است که می توانید با خدا معامله کنید و او را ببخشید!
در این صورت هم هرگز ضرر نمیکنید، بلکه از حقتان به خاطر خدا می گذرید اما آن موقع نوبت خداست که به وعده خود عمل کند، قطعا عبور از این ظلم عظیمی که می دانم چقدر سخت است نشان از روح بزرگی خواهد داشت که خداوند خیر و برکتش را به سمت آن نازل خواهد کرد.
در این صورت علاوه بر آرامش درونی، قطعا مشمول لطف خاص الهی خواهید بود، البته اگر حلال هم نکنید شما تحت توجه خداوند هستید، خداوند به هر مظلومی نظر رحمت داشته و حق او را از ظالمین خواهد گرفت، اما بالاخره حلال کردن کسی که ظلم بزرگی در حق انسان کرده است یک گام بسیار بلند است که نشان از رشد عظیمی دارد که الطاف و عنایات ویژه ای را برای شما به ارمغان خواهد آورد.

در هر صورت چه این شخص را می بخشید، و چه نمی بخشید او را از ذهنتان بیرونش کنید، نگذارید کسی که شما در ذهنش نیستید، خودش را در ذهن شما نگه دارد؛ به خاطر کسی که شما در ذهنش نیستید و به شما علاقه ای ندارد، با کسانی که شما در ذهنشان هستید و شما را دوست دارند بداخلاقی نکنید. الان عزیز ترین اشخاص برای شما خانواده تان هستند، با آنها پر انرژی و مثبت رفتار کنید.
خدا را شکر کنید که این شخص نالایق زود هویتش افشا شد و از زندگی شما رفت بیرون، برخی هستند که بعد از چند سال زندگی مشترک به دنبال جدایی از همسرشان هستند، پس این را نه نقمت، بلکه لطفی از جانب بدانید و به خداوند امیدوار باشید، گاهی خداوند مانع برخی حوادث می شود، چرا که به جای آنها حوادث بهتری در آینده قرار است رقم بخورند.

پی نوشت ها:
1. تميمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، غررالحکم، دار الكتاب الإسلامي‏، قم، چاپ دوم، 1410ق، ص62
2. کلینی، محمد، الكافي، دار الكتب الإسلامية، تهران، چاپ چهارم، 1407ق، ج2، ص370
3. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، دار إحياء التراث العربي‏، بیروت، چاپ دوم، 1403ق، ج۷۰، ص375
4. پاينده، ابو القاسم‏، نهج الفصاحه، دنیای دانش، تهران، چاپ چهارم، 1382ش، ص422
http://www.askdin.com/showthread.php?t=63791&p=1000192&viewfull=1#post10...