پرسش:
چرا از کوفیان که با عهدشکنی به نوعی در شهادت امام حسین(ع) و یارانش مقصر بودند در زیارت عاشورا نامی برده نشده و یا لعنی برای آنها گفته نشده است؟
پاسخ:
در پاسخ به این شبهه گفتنی است:
اولاً در طول تاریخ همیشه دو جریان حق و باطل و مظلوم و ظالم جریان و سریان داشته و دارد و بعید نیست، لعن های وارده در زیارت عاشورا فقط و فقط مختص جریان باطل و ظلم گرای عاشورا نیست، در هر زمانی که باطل گرایان و ظالمان در برابر جریان حق قرار بگیرند و حق مداران را مورد ظلم و ستم قرار دهند، مشمول این لعن و نفرین الهی خواهند بود، در مقطعی و در زمان اباعبدالله الحسین (علیه السلام) کوفیان عهدشکن، همراه و همگام یزیدیان بخشی از ماجرا بودند و در هر مقطع و زمانی ممکن است اقوام دیگری مصداق این همراهی و همگامی با باطل و ظلم باشند، پیام زیارت عاشورا این است که در زمانه خودمان باید راه حسین و مکتب و مرام حسین (علیه السلام) را بشناسیم و همچون یاران با وفایش تا آخرین نفس از یاری حق دست نشوییم و اهل بصیرت و هوشیاری باشیم و نکند خدایی ناکرده در صف پیروی و همراهی یزیدیان و اباطیل زمانه در آییم. از اینرو مشخصاً نامی از کوفیان برده نشده است.
ثانیاً از آنجاییکه کوفه بعنوان یک شهر و بلاد بزرگ بوده و هست و در همان زمان نیز در کنار بی وفایی کوفیان به امام (علیه السلام) برخی از کسانی که در جریان عاشورا به یاری امام (علیه السلام) شتافتند از منطقه کوفه بودند و در ادامه تاریخ نیز همان کوفیان به خونخواهی امام (علیه السلام) قیام کرده و نهضت توابین را راه انداختند و در بین یاران دیگر امامان معصوم (علیهم السلام) نیز کوفیان، همیشه حضور داشته اند، با این حساب اگر کوفیان بصورت کلی در زیارت عاشورا مورد لعن قرار می گرفتند این شائبه مطرح بود که همه کوفیان در طول تاریخ مورد لعن و نفرین قرار گرفته اند در حالیکه این لعن شایسته همه کوفیان نبوده، بنابراین همان بهتر که لعن و نفرین بر کسانی گفته شده که از ظلم یزید و ابن زیاد پیروی و تبعیت کرده، مقدمات حادثه عاشورا را فراهم کردند، در برابر امام (علیه السلام) عهدشکنی کردند و یا به ظلم آنها رضایت دادند.
ثالثاً شاید به حسب ظاهر، مشخصاً اسمی از کوفیان در متن زیارت عاشورا برده نشده اما فرازهای زیادی از متن زیارت عاشورا بر اساس ویژگی و مشخصات حاضران و دشمنان امام حسین (علیه السلام) در صحنه عاشورا، حاکی از آن است که برخی فرازها بطور مشخص به کوفیان اشاره دارد. که در ادامه به ذکر برخی مصادیق مربوطه خواهیم پرداخت:
1. و خدا لعنت کند آنانکه تهیه اسباب کردند: در فرازی آمده: «و َلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْکُمْ وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدینَ لَهُمْ بِالتَّمْکینِ مِنْ قِتالِکُمْ؛ و خدا لعنت کند مردمی که شما را کشتند و خدا لعنت کند آنانکه تهیه اسباب کردند برای کشندگان شما تا آنها توانستند با شما بجنگند.» کوفیان با دعوتنامه های خود از حضرت دعوت کردند و بر این اساس، امام (علیه السلام) عزم کربلا کرد و در حالیکه امام (علیه السلام) در برابر یزیدیان نیاز به یاری داشت، نه تنها او را تنها گذاردند که حتی در صف دشمنان امام صف آرائی کردند و از این طریق، اسباب شهادت حضرت را فراهم آوردند.
2. و از پیروان و دنباله روندگان و دوستانشان: در فرازهایی از زیارت عاشورا آمده:«بَرِئْتُ اِلَی اللَّهِ وَ اِلَیْکُمْ مِنْهُمْ وَ مِنْ اَشْیاعِهِمْ وَ اَتْباعِهِمْ وَ اَوْلِیاَّئِهِم؛ بیزاری جویم بسوی خدا و بسوی شما از ایشان و از پیروان و دنباله روندگان و دوستانشان»و در فرازی دیگر آمده است: «(... وَ اَبْرَءُ اِلَی اللّهِ وَ اِلی رَسُولِهِ) مِمَّنْ اَسَسَّ اَساسَ ذلِکَ وَ بَنی عَلَیْهِ بُنْیانَهُ وَ جَری فی ظُلْمِهِ وَ جَوْرِهِ عَلَیْکُمْ وَ علی اَشْیاعِکُمْ؛ و بیزاری جویم بسوی خدا و بسوی رسولش از کسی که پی ریزی کرد شالوده این کار را و پایه گذاری کرد بر آن بنیانش را و دنبال کرد ستم و ظلمش را بر شما و بر پیروان شما.» کوفیان خیلی زود عهد خود با امام حسین (علیه السلام) و دعوت هایشان را فراموش کرده و به طمع مال و غنیمت و ترس از جانهایشان به پیروی و دنباله روی از ابن زیاد و عمرسعد در آمدند و با یزیدیان، بر کشتن امام و یارانش دست دوستی دادند.
3. و آن که دنبال کرد ستم و ظلمش را بر شما و بر پیروان شما ...؛ و به بیزاری از یاران و پیروانشان: «وَ بِالْبَرآئَةِ مِنْ اَعْداَّئِکُمْ وَ النّاصِبینَ لَکُمُ الْحَرْبَ وَ بِالْبَرآئَةِ مِنْ اَشْیاعِهِمْ وَ اَتْباعِهِمْ؛ و به بیزاری از دشمنانتان و برپا کنندگان (و آتش افروزان ) جنگ با شما و به بیزاری از یاران و پیروانشان.» یزیدبن معاویه لعنت الله وقتی شالوده و اساس ظلم و ستم بر آل الله را پی ریزی کرد، اگر نبود دنباله روی و پیروی کوفیان از سیاست های ابن زیاد و عمر سعد و کوفیان، بر عهد و پیمان خود با حسین بن علی (علیه السلام) باقی می ماندند و ذریه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را یاری میکردند فاجعه کربلا رخداد نمی کرد و چه بسا تاریخ به گونه ای دیگر رقم می خورد.
در پایان، به ذکر فرازی از زیارت عاشورا می پردازیم که تأیید و تأکیدی دیگر بر مطالب پبشین ماست بنحوی که ویژگی و مشخصه های کوفیان در این فراز به روشنی دست یافتنی است: «اَللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصابَةَ الَّتی جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ وَ بایَعَتْ وَ تابَعَتْ عَلی قَتْلِهِ اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً؛ خدایا لعنت کن بر گروهی که 1. پیکار کردند با حسین علیه السلام و 2. همراهی کردند و 3. پیمان بستند و 4. از هم پیروی کردند برای کشتن آن حضرت خدایا لعنت کن همه آنها را.» در نتیجه چنانکه می بینیم در گوشه گوشه زیارت عاشورا بنحو غیر مستقیم و با زبان اشاره، از ویژگی کوفیانی که عهدشکنی کرده و در جریان عاشورا یزیدیان را در مقاتله با امام حسین (علیه السلام) همراهی کردند یاد کرده و آنها را مورد لعن و نفرین قرار داده است.
http://www.askdin.com/showthread.php?t=63748&p=999739&viewfull=1